Zaterdag stonden 180 renners klaar voor een wedstrijd van 130 kilometer in de Vlaamse Ardennen. De renners moesten over de Tiegemberg, Kluisberg, Knokteberg, Oude Kwaremont, Patersberg, Nokereberg en de Poelberg.
De Nederlandse wereldkampioen Mathieu Van Der Poel was heel bedrijvig in de hellingen.
1. Je behaalde je tweede overwinning van het seizoen in Mol na je winst de week ervoor. Verwacht dat je overwinningen zo snel op elkaar gingen volgen? Sinds ik terug ben van Frankrijk fiets ik met een gevoel. Ik verwachtte wel dat er een overwinning zat aan te komen. Toen ik de wedstrijd in Nederokkerzeel won gaf dit een bevrijdend gevoel. Eindelijk was die eerste overwinning een feit. Dankzij deze overwinning rij ik meer ontspannen en meestal lijdt dit tot goede resultaten. Je eerste wedstrijd winnen is altijd moeilijker dan je 2de.
Vanwege de wedstrijd Omloop Mandel-Leie-Schelde werd er een weekend aan zee geboekt. Maar ondanks zijn betere resultaten van de voorbije weken werd hij uiteindelijk niet geselecteerd door zijn ploegleiders. Toch werd het weekendje doorgezet en op terugweg zakte ze dan maar af naar Merendree.
Eigenlijk was het bij aanvang van de wedstrijd de bedoeling om zoveel mogelijk premies mee te nemen naar huis! En er een goeie training van te maken omdat ik de dag ervoor al een zware wedstrijd op had zitten ( omloop Mandel Leie Schelde waar ik14de werd) en dinsdag nog wil rijden in Lendelede. Dus wou ik me wat sparen. Ik dacht van de eerste ronden af te wachten al snel bleek dat uit de boze en in de aanvangsronden ging ik er al vandoor. Zo reed ik een ronde of 7 voor en verzamelde ik een voorsprong van 30 seconden.
We stonden met 51 renners aan de start voor 67km in Vichte . In het begin was het een gesloten koers maar plots geraakten er toch 4 renners weg waaronder m'n ploegmaat Lennert. Zo kon ik niet in de achtervolging gaan en moest ik wachten tot iemand anders de kloof dichte. We geraakten er toch nog bij en dan waren er nog enkele aanvallen maar die leidden tot niks. Tot er de laatste ronde 2 renners in de aanval trokken. Die kregen een gaatje, maar al vlug moest 1 van de 2 lossen maar die ene bleef doorrijden en op 500 meter van de aankomst probeerde ik toch nog bij de eerste te komen.
"We gingen van start met 38 man in het natte Meulebeke, met ondermeer Daan Farrazijn, Miqélé Brulez en Tom Desmet. De koers kwam langzaam op gang maar na enige aanvallen begon hij toch lekker te lopen. Na een paar rondjes zat er al een groep van 15 renners weg maar de samenwerking was ver te zoeken. We werden na 2 ronden teug ingelopen. Op nog negen ronden van de finish (27) ben ik alleen weggesprongen en ik kreeg later gezelschap van Miqélé Brulez. We werkte goed samen en bouwden een mooie voorsprong op.
184 beloften stonden aan de start voor het Belgische Kampioenschap te Lommel. Er dienden maar liefst 21 ronden van 8 km afgelegd te worden.
Na de aankomst van de elite wedstrijd was het ondertussen beginnen te regenen. Wat het parcours er niet beter op maakte door het vele bochtenwerk.
4 renners trokken zich daar niets van aan en gingen al in de 2e ronde in de aanval.
Miel Pyfferoen (Soenens), Jens Wallays (EFC Quickstep) en het Lotto-Belisol duo Maarten Craeghs & Frederik Frison namen vrij snel een halve minuut voorsprong.
Op het, naar kampioenschapsnormen, kleine en bochtrijke parcours in Lommel stonden 153 eliterenners zonder contract klaar om een gooi te doen naar de Belgische driekleur.
De uittredende kampioen, Timothy Dupont, zou maar al te graag zijn titel verlengen. Andere kanshebbers waren oa. Timothy Stevens & Jérôme Baugnies.
Reeds in de aanvangsfase konden 4 renners zich loswerken uit het peloton. Tom Linten, Stijn de Pauw, Jonas Heymans en Bart Nietveld zouden een 50-tal km in de aanval rijden.
"Op een parcours met grote banen waar het peloton de vluchters altijd in zicht had lieten ze niemand rijden in Deurne-Diest . Op 3 ronden van het einde trok ik heel hard door op het enige klimmetje. Ik had een voorsprong van ongeveer 15 sec op een groepje van 5 man. Zij kwamen bij mij onder invloed van een sterke Alex Toelen. Op 2km van de meet sloten nog 3 renners aan. En van deze 9renners won ik de spurt!:" zegt Lander Croonen.
"Doordat ik als laatste gestart was, moest ik de eerste 2 ronden enkele gaatjes dichtrijden op het peloton. Hier had ik al veel krachten verspild en in de loop van de wedstrijd kreeg ik ook nog krampen. Ondanks de lange en slechte kasseibaan en vele aanvalspogingen reden we met een compacte groep naar de streep. Ik draaide als allerlaatste van het peloton de laatste rechte lijn op maar vond toch nog een gaatje voor te sprinten. Ik maakte nog een fout door veel te snel aan te zetten maar er kwam gelukkig niemand meer over.