Jari Geerts heeft zijn fiets aan de haak gehangen voor zijn studies Burgerlijk Ingenieur aan de Ugent. Toch sluit Jari, welke vorig jaar 10 overwinningen op zijn naam schreef een terugkeer naar het wielrennen niet uit.
1. Wat waren voor u de mooiste momenten van het seizoen? Het is moeilijk om de mooiste momenten te kiezen uit mijn 10 overwinningen van vorig seizoen. Destelbergen vond ik persoonlijk een heel mooie overwinning omdat ik daar op 500m nog op een verloren positie reed en toch de situatie nog kon rechtzetten tegen enkele heel snelle mannen. Bavegem was ook een mooie overwinning, en niet alleen omdat het mijn tiende was. De laatste ronde was er nog een renner ontsnapt uit onze compacte kopgroep en hij kreeg meteen meer dan honderd meter.
"Al vanaf de 3de van 13 ronden reden we weg met een groep van ongeveer 12 man. Het peloton bleef enkele ronden op 30 seconden hangen, maar toen we half koers meer als een minuut voorsprong hadden wist ik dat we zouden wegblijven. De laatste ronden heb ik nog een aantal keer geprobeerd weg te rijden met een zeer sterke Guust de Smul, maar we kregen nooit veel ruimte. De laatste 2km ontsnapte Gregory van Caeneghem en hij nam meteen een voorsprong van zo'n 200m. Hierdoor besloot ik in mijn spurt van zeer ver in te zetten en alles of niks te spelen.
"De eerste rondes waren er tal van ontsnappingspogingen met vooral een ijzersterke Beau van Vaerenbergh. Ik dacht een paar keer dat het gebeurd was, maar het tempo in het peloton bleef steeds hoog genoeg om de leiders terug te gaan halen. Iets na halfkoers slaagde ik erin om weg te rijden met een groep van een man of 7 met toch enkele grote motoren bij, zoals onder andere Herman Vanhoucke en ploegmaat Laurens Use. Toch slaagden er nog enkele renners in de aansluiting te maken, waardoor we met een groep van ongeveer 15 voorop zaten.
29 juniores passeerden de inschrijvingstafel in Minderhout voor 16 ronden van 5,2 kilometer af te leggen. In het begin van de wedstrijd hadden we onmiddellijk een lang uitgerekt peloton wat erop wees dat er snel gereden werd. In ronde 5 kregen we vooraan Nick Poelemans, Koen Van Dijke en Jan Vorsselmans. De drie konden even stand houden op een jagend peloton maar kregen wat later gezelschap van 11renners waardoor er 2 grote groepen ontstonden in de wedstrijd.
De juniores passeerden met 41 de inschrijvingstafel voor 11 ronden van 8,2 kilometer in Rumst. In de eerste ronde was het Jeroen van den Berghe dat er solo vanonder uit muisde. Hij kreeg tijdens de tweede ronde het gezelschap van Joran Mertens. De twee leiders kregen tijdens de 3e ronde het gezelschap van Brent Clé, Pieter Van Roosbroeck, Jurian Cuyvers, Jari Geerts en Bertrand Nagels.
"Bij het ingaan van de tweede van de 19 ronden kwam er een aanval van Zowé Soberon. Ik besloot mee te gaan en we kregen een amerikaan en Jens Vertenten mee. Met 4 draaiden we een hele koers goed rond en het verschil bleef schommelen rond de minuut mede dankzij een zeer sterke Jens Vertenten. Er kwam nog een aanval van de amerikaan de voorlaatste ronde, maar het draaide uit op een sprint. Hierin kon ik Zowé in de laatste meters nog terughalen en zo de overwinning binnen te slepen.": vertelt Jari Geerts.
"Bijna elke ronde probeerde ik weg te rijden, maar steeds kwam het peloton terug. Op 3 ronden van het einde lukte het eindelijk en reed ik weg met een heel sterke Jens de Lange en een Waalse renner. Het peloton was echter nooit ver weg, waardoor we alles moesten blijven geven. Na zo'n zware koers was het beste er af en werd ik tweede in de sprint na de Waalse renner.": vertelt Jari Geerts.
Bij de juniores verschenen 62 wielrenners aan de start met net zoals bij de nieuwelingen tientallen Nederlanders. Hier kwam de wedstrijd al vroeg in een beslissende fase wanneer in de 4e ronde al een kopgroep ontstond met 7 leiders. De 7 bouwden al snel hun voorsprong uit met meer dan 1 minuut. Bij de 7 leiders slechts 1 Belg met name Jari Geerts. De andere leiders zijn Sem Van Den Bogaert, Twan Middelburg, Mitchell Cornelisse, Dennis Van Leeuwen, Davy Knobel en Koen Van Nieuwpoort.
"De eerste ronde reden Bryan Boussaer,David Drouin en Tom Arnstein weg en ze namen al snel 45 seconden omdat ze perfect ronddraaiden. Ik besloot achter die drie sterke renners aan te gaan met een groepje van negen renners, waar ik samen mat Goethals en Maas de motor van de ontsnapping was. Ongeveer half koers hadden we de leiders bijgehaald, maar het peleton was nooit veraf. De laatste ronden kwamen er nog verschillende aanvallen van Goethals, Maas, Boussaer en mezelf maar niemand geraakte weg.