Joes Oosterlinck nam deel aan de UCI World Gravel Series. De renner van EFC – L&R – Van Mossel heeft een verleden in de cyclocross en nam na zijn Vlaamse titel bij de nieuwelingen de overstap naar het wegwielrennen. Omdat hij vorig weekend geen competitiewedstrijd op zijn kalender staan had trok hij naar Aken om voor de eerste keer deel te nemen aan een gravelrace.
De manche van de UCI World Gravel Series Aachen kon voor de beste rijders de kwalificatie voor het WK gravel in Italië opleveren. De race omvatte 7 ronden van een goede 18 kilometer, goed voor een totaal van 130 kilometer. Joes kon met een gemiddelde van 33 km/u de wedstrijd uitrijden in een tijdspanne van iets meer dan 3,5 uren.
Met een vrije startpositie in de leeftijdbox van 19 tot 34 jaar stond Joes in het midden van honderden renners. De profs konden helemaal vooraan starten en het moment dat de hele meute op gang kwam waren de profs al goed op weg.
Joes kon snel in de top 70 de eerste ronde afwerken en bleef even in een grote groep renners hangen. Nadien demarreerde hij van groepje naar groepje en haalde zo de ene renner na de andere in. Met nog 3 ronden te gaan reed Joes samen met drie andere renners een goed tempo. Op 10 kilometer van de finish kon hij alweer een kloof slaan en liet zo ook het gezelschap van de Nederlander Thijs Zonneveld voor wat het was.
De Oost-Vlaming uit Haaltert, die sinds hij miniem was door Koen Scheerlinck getraind wordt, bolde als 15e over de streep en werd 13e in de leeftijdscategorie 19 tot 34 jaar en heeft daarmee zijn toegangsticket voor het WK op zak. Kijkend naar de leeftijden is Oosterlinck tevens de hoogst genoteerde U23. Dit lijkt ons een mooi visitekaartje voor deze klassieke renner in wording.
Joes zelf was uitermate tevreden met zijn prestatie waarover hij ons toelichtte: ‘Ik ging zonder verwachtingen en zonder enige ervaring naar Aken. Het bleek bijna een 3,5 uren durende cyclocross te zijn. Jammer dat ik ver stond in de start, want had ik meer vooraan gestaan zou dat mogelijks toch een ander wedstrijdverloop gegeven hebben. Ik reed op mijn wegfiets waar ik daags voordien gravelbanden op gelegd had. Aangezien ik in oktober nog volop in het wegseizoen zit, zal dat WK in Italië mogelijks zonder mij zijn, we zien wel. Ik heb me in ieder geval geamuseerd en ik ben zelden zo lang zo diep gegaan. Dit was een individuele race die ik nog redelijk heb kunnen indelen. Ik voelde trouwens dat mijn cyclocross-skills nog eens van pas kwamen. De eerste ronde zat ik veel te ver achter en bepaalde segmenten kon ik sneller afwerken in de laatste ronden. Na de profkermiskoers in Ruddervoorde waar ik de massasprint van het peloton won (voor wat het waard is) en na het beloftenweekend in Nederland waar ik de twee wegetappes goed verteerde, met een 5e plaats in de (gehinderde) eindsprint van de laatste etappe, geeft dit voldoende vertrouwen om de komende wegwedstrijden met mijn team EFC – L&R – Van Mossel af te werken.”
