Het was om 9u40 op de Piazza Castello in Milaan dat deze mythische zaterdag startte. Het was intussen al de 112e editie van Milaan-San Remo (1.UWT, 20/3) die in zonnige omstandigheden op gang geschoten werd. Na enkele kilometers was het al duidelijk welke acht renners voor een lange tijd een hoofdrol in dit eerste monument van het seizoen zouden spelen. Taco van der Hoorn was samen met Norsgaard en Planet de vreemde eend in de bijt in een Italiaans getinte vroege vlucht.
Al snel kreeg de kopgroep een voorsprong van 6’30, maar het duurde niet lang vooraleer de ploegen van de favorieten de controle in het peloton in handen namen. Na de lange Colle del Giovo en de golvende Via Aurelia, uitkijkend over de Ligurische zee, sloop de vermoeidheid langzaam in de lichamen van alle renners. Vier overgebleven vroege vluchters begonnen aan de laatste 55 kilometer met de drie Capi, de Cipressa en de Poggio.
Het tempo in het peloton lag zo hoog dat aanvalspogingen in de kiem gesmoord werden en van der Hoorn, de laatste overblijver van de vroege vlucht, voor de top van de Cipressa door een ruime groep overspoeld werd. Een vijftigtal renners aan de voet van de Poggio werd door een aanval van Alaphilippe tot vijftien uitgedund. Loïc Vliegen volgde in een tweede groep, maar kwam in de afdaling ten val. Hij beef ongedeerd, maar moest vrede nemen met een 57e plaats. Jasper Stuyven plaatste binnen de laatste 3 kilometer een aanval en kon dankzij zijn koelbloedigheid nog net de sprintende groep voorblijven. Hij versloeg Caleb Ewan en Wout Van Aert. Lorenzo Rota finishte op de 40e plaats in dezelfde groep als Aimé De Gendt.
Taco van der Hoorn: "Dit is een bijzondere wedstrijd, dus was het speciaal om zo een lange tijd voorop te rijden. Zeker het laatste deel langs de prachtige Côte d’Azur zal me bijblijven. We kregen geen grote voorsprong, maar dankzij onze goede samenwerking en de meewind konden we toch nog een lange tijd op kop van de wedstrijd blijven. Op het einde heb ik alles gegeven wat er nog in zat. Het was mooi om op de Cipressa nog te kunnen aanvallen. Ik verwachtte dat het peloton me voorbij zou stormen, maar dat viel al bij al nog mee. Dit betekent dat ik, ondanks de vermoeidheid, toch nog behoorlijk bergop reed. De uitputting na 270 kilometer gold waarschijnlijk voor iedereen! Ik ben best tevreden over mijn gevoel en prestaties in Parijs-Nice en deze Milaan-San Remo. Laat de Vlaamse klassiekers maar komen! "
Loïc Vliegen: "Ik behoor zeker niet tot de vijf beste renners in Milaan-San Remo, maar wanneer je bij de eerste vijftien of twintig boven komt op de Poggio, mag je zeker nog op een goed resultaat hopen. Na de afdaling volgt er namelijk soms een hergroepering, waardoor je in de sprint een mooie ereplaats kunt ambiëren. Helaas heb ik de gevaarlijkste bocht in de afdaling slecht ingeschat. Maar laat ons positief blijven, mijn vorm is dik in orde en ik kom er zonder kleerscheuren vanaf. Over het algemeen hebben we met het team een goede wedstrijd gereden, maar niet alles kan perfect verlopen. Op de top van de Cipressa ging van der Poel in de remmen, waardoor ik heel wat posities verloor. Toen het in de afdaling scheurde, bevond ik me dan ook pas in het tweede deel. Op de Poggio kon ik weer opschuiven, maar een positie iets meer vooraan was nog beter geweest. Na een zware Tirreno-Adriatico geeft deze prestatie me alvast veel vertrouwen voor mijn volgende wedstrijden: de E3 Classic, Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen. De voorbereiding richting deze wedstrijden waar ik enorm van hou was in elk geval optimaal. De periode van drie weken met het team in Italië hebben mijn vorm in de goede richting doen evolueren. "
Valerio Piva: "In afwachting van de ontknoping van Milaan-San Remo zijn er altijd momenten van vreugde en momenten van pech. Dat was deze keer niet anders. Met Taco in de vroege vlucht werd het plan perfect uitgevoerd. Bovendien was hij de sterkste van de vluchters. Daarachter, in het peloton, hebben onze renners uitstekend werk verricht om de kopmannen in een goede positie aan de Cipressa te laten beginnen. De drie renners die ik nog in de eerste groep verwachtte, tekenden present. Op de Poggio hadden we helaas net niet het niveau om met de eerste 15 mee te kunnen. Met een groep van 20 renners was het waarschijnlijk wel gelukt om een mannetje mee te hebben. In de afdaling sloeg helaas het noodlot toe met Loïc die uit de bocht ging. Het was spijtig dat het ongeluk in de finale aan onze zijde stond, maar ik ben tevreden. De ploeg heeft gedaan wat ze moest doen. We hebben met deze groep goed gewerkt richting de Tirreno-Adriatico en Parijs-Nice. Die wedstrijden hebben ons beter gemaakt. Onze renners zijn dan ook klaar om terug naar België te keren en daar te presteren in de klassiekers. "
Milano-San Remo:
1.Jasper Stuyven
2.Caleb Ewan
3.Wout Van Aert
Foto: Cycling Media Agency
