Het 2e deel van het seizoen is gestart voor alle renners maar waar is Jelle Camps? Jelle herstelt momenteel van een zware blessure en is zeker nog enkele maanden out. Jelle vertelt aan cyclingsite wat hij de laatste maanden al heeft moeten doorstaan:
"Na een rustperiode van 3 weken begon ik met enorme motivatie opnieuw te trainen. Het vorige seizoen was behoorlijk, maar niet super. Met een 2e plaats in Koksijde, een 3e op het BK en een 9de op het WK was ik niet helemaal tevreden. De eerste weken liepen super. Na 6 weken trainen deed ik een eerste inspanningstest die heel positief was. Ik was dus klaar om eindelijk terug te werken naar de beste Jelle Camps van bij de junioren.
De voorbereiding liep vlekkeloos, tot op een zeker moment dat ik een trainingsrit van 3 uur afwerkte. Ik kreeg last aan de midden en onderrug. Hier had ik in het verleden nog mee te kampen gekregen, maar niet zo fel als nu. Na de training ging de last meteen weg. Niet veel ergs dacht ik dus. De dag nadien kreeg ik opnieuw last, maar toen al na 30 minuten. De dag nadien al na 15 minuten en de dag daarna stond ik op met enorme pijn ter hoogte van de midden en onderrug. Ik kon me geen houding van de pijn aannemen. Na een kiné bezoek bij Maarten Thysen in het GRIT sports clinic nam ik enkele dagen tot een week een ontstekingsremmer in, in de hoop dat het daarmee opgelost was. Maar dit helpte niet.
Na 2 weken rust en geen fiets aangeraakt te hebben besloot ik om een scan te laten nemen in het ziekenhuis. Het resultaat was eerder negatief. Om niet te zeggen heel negatief. Ik kreeg te horen dat ik een annulusscheur en discusbulging had tussen 2 wervels op een discuswervelschijf. Mijn eerste vraag nadien was of ik de start van het seizoen zou halen maar ik kreeg opnieuw een teleurstellend antwoord dat dit waarschijnlijk niet haalbaar zou zijn. De totale genezing zou enkele maanden in het beste geval tot 6/8 maanden in het slechtste geval kunnen duren. Wanneer ik op de fiets zou kunnen stappen was dus een volledig vraagteken afhankelijk van de genezing. " aldus Jelle.
Einde carrière ?
"Toen ik buiten stapte in het ziekenhuis dacht ik even dat mijn carrière er op zat. Na alles een paar dagen te laten bezinken besloot ik toch van niet op te geven. In mijn verleden heb ik meermaals te maken gekregen met blessures die me lange tijd van de fiets hebben gehouden. Na weken bijna niets te kunnen van de pijn, begon ik na 5 weken opnieuw met kleine mobilisatie en stabilisatie oefeningen.
Vandaag zijn we 9 weken na de diagnose. Ik ben volop bezig met het uitbreiden van de oefeningen. Ook zit ik terug op de fiets, al is dat nog maar enkele tientallen minuten op de rollen. Maar zoals ik vorig jaar met de selectie van Koksijde zei: elke stap voorwaarts is één in de juiste richting. Met dat moto ga ik de komende weken en maanden in. Wanneer ik terug mijn normale trainingen zal kunnen hervatten is voorlopig nog een vraagteken. Wat nog een groter vraagteken is, is wanneer ik terug aan de start zal staan van een cross. Maar met zekerheid zal dat gebeuren. Zo rap geef ik niet op. Stiekem hoop ik op oktober of november. Maar niet om de hoop te vergroten. Ik heb voor mezelf al uitgemaakt dat ik pas aan de start zal staan als ik iets kan betekenen en zelf het gevoel heb dat ik mee kan doen voor de prijzen.
Het is duidelijk dat ik in mijn belofteperiode nog niet veel geluk heb gehad, maar ik heb nog steeds te bewijzen dat het jaar bij de junioren geen toeval was. Dat is een houvast en geeft motivatie tot de dag dat ik hopelijk opnieuw een cross kan winnen. Want dat is nog steeds mijn doel."
