Vorige week kon je op onze site al een interview lezen met Jelle Camps over onder andere zijn terugkeer in de Belgische ploeg na enkele jaren afwezig te zijn geweest ( https://www.cyclingsite.be/jelle-camps-barst-van-ambities-een-overwinning-pakken-een-cross). Gisteren sloeg de belofte iedereen met verstomming door een zeer knappe prestatie neer te zetten. Vanuit de laatste posities eindigde hij op een knappe 2e podiumplek. Winnaar werd Niels Vandeputte die ook was verwezen naar het b team.
"Ik ging naar Koksijde met een beetje een dubbel gevoel. Aan de ene kant wou ik uiteraard goed presteren, maar wat is goed presteren als je op de laatste rij moet starten. Zaterdag tijdens de verkenning liep het goed, samen met mijn vader koos ik de beste sporen in het zand en gingen we heel het parcours rond. De voorbije 2 weken heb ik dan ook niets anders gedaan als bij ons in Hofstade in het zand gaan rijden. Als ik 1u30 moest trainen, kwam ik thuis met 2u15 doordat ik niet tevreden was hoe het liep. Dat heeft me gisteren geholpen.
De start liep goed, ik kon meteen opschuiven naar plek 15/20 ongeveer. De bocht nadien weer een paar plaatsen en zo ging het eigenlijk heel de wedstrijd. Ik reed mijn eigen tempo en liet de jongens voor mij soms zelfs wat rijden op de lange rechte stukken, omdat ik wist dat ik dan frisser aan het zand zou komen. Dit vertaalde zich in steeds goede zandpassages waardoor ik zelfs aansloot en soms renners opraapte. Half cross zat ik rond positie 5/6 en deed ik teken naar mijn vader dat het goed zat. Ik vond het dan ook de moment om mijn tempo te verhogen aangezien het echt een zware wedstrijd was. Ik reed eigenlijk heel snel naar het duo voor het podium dat dan even uit mekaar lag. Ik ging in het zand, dankzij het goede spoor van mijn vader, op en over Antoine Benoist. Nadien ben ik meteen doorgegaan en gingen we de laatste rond in. Om eerlijk te zijn was ik toen al heel gelukkig met een 3e plaats. Maar ik sloot niet uit dat ik mijn eigen ploegmaat van de merkentrui van de ploeg van Pauwels Sauzen Bingoal nog kon kloppen. Ik reed op hetzelfde stukje zand na de eerste materiaal post naar hem toe en ging in looppas over hem. Wat normaal mijn mindere punt is het lopen, ging het gisteren alsof het niets was. Misschien wel omdat ik voor de eerste keer terug een heleboel mensen heb horen roepen op mij.Ik ging over Kamp en reed eigenlijk direct een 5/10 tal seconden bij elkaar wat genoeg was om iedereen met verstomming te slaan met mijn 2e plek.
Het gevoel nadien was niet te beschrijven, emotioneel was het enige wat ik kon zeggen. Ik zelf wist dat ik dit nog kon, maar er zijn veel mensen geweest die het vertrouwen waren verloren. Ik was misschien wel meer content dat ik het aan de buitenwereld kon laten zien, dan aan mezelf. Mijn volgende doel is gewoon volgende week Kortrijk. Ik ga iedere week gewoon met hetzelfde gevoel werken, mijn best doen en wat komt zal wel komen."
In zijn interview vorige week vertelde hij dat hij graag een a-cross zou winnen. Voor ons heeft hij dit gisteren al gedaan met deze zeer knappe prestatie. Hij bewijst weeral dat je nooit moet opgeven als het minder gaat maar moet blijven knokken om terug op niveau te geraken, zelfs al duurt het een jaar of meer. Chapeau Jelle
