Xander Geysels kende vorig jaar een echt rotseizoen. Voor het komende crossseizoen gooit hij het volledig over een andere boeg. Hij keert onder andere terug naar zijn oude ploeg Steeds Vooraan Kontich, waar hij zich al van kinds af thuis voelt.
1. Vorig crossseizoen viel totaal in het water. Wat liep er mis?
De aanloop naar het crossseizoen was verre van ideaal. Ik reed van blessure naar blessure en van valpartij naar valpartij.
Het begon vorige zomer met een blessure aan de knie, waarmee ik in eerste instantie ben mee blijven verder trainen. Heb dan besloten 2 weken totale rust te pakken en na die 2 weken rust heb ik een weekje gebold op de fiets en direct mee gestart in de ronde van Luik. Dit was geen goed idee, na de 2de dag was het al voorbij. De pijn was veel te hevig en fysiek kon ik het niet opbrengen omdat ik met de trainingsachterstand zat.
De week erna was het de ronde van Vlaams-Brabant die fysiek beter zou gaan omdat de parcoursen minder zwaar waren. Dit ging heel goed, ook al bleef de knie een pijnlijk punt. De laatste rit brak de vork van mijn fiets en viel ik op de slechte knie. Hierdoor moest ik opgeven, wat ik niet graag doe. Dan weer rustig aan gedaan met weer wat rust en uiteindelijk de trainingen hervat en nog 1 wegkoers vlak voor het crossseizoen gereden die bijzonder goed ging zonder al te veel last te hebben van de knie.
Toen brak het crossseizoen aan. De eerste wedstrijden waren redelijk maar niet top, maar dan begon het te beteren. Op het provinciale kampioenschap reed ik op een vierde plaatste met de 3de man nog in zicht. De vierde plaats was zo goed als zeker tot ik op het laatst vlak na de post plat reed. Hier had ik wel goede moed uitgeput voor de wedstrijden die gingen komen, maar de volgende wedstrijden ging het minder en minder. Heb 1 podium in een b-cross kunnen rijden waar ik me op zich heel goed voelde. In Meulebeke viel ik hard over de balken op mijn knie en weer was ik vertrokken voor een lastige periode. Eerst een paar dagen rust genomen en dan weer de trainingen hervat. Dit ging gepaard met de nodige pijn aan de knie, maar wel doenbaar. Dan was het 11november en cross in Niel, was zeer goed. Tijdens de opwarming was ik zwaar tegen het stuur gebotst met de slechte knie, dit was pijnlijk. Voor de start heb ik een pijnstiller gepakt en toch van start gegaan. Dit was achteraf gezien een slecht idee, want dit was het einde van mijn seizoen. In de eerst volgende week kon ik de fiets niet meer op van de pijn. Eind november dan weer getracht op de fiets de kruipen, de eerste week 10uur, de tweede week ook 10uur en de derde week 7u en weer kreeg ik af te rekenen met een ondraagbare pijn tijdens het fietsen. Enige oplossing was rust en later opnieuw proberen. Dan was het al januari en besloten een laatste poging te doen om in februari nog te crossen, maar tevergeefs, na 2 weken training moest de fiets alweer opzij en was het einde van het crossseizoen helemaal zeker.
Door al de tegenslag was de moraal weg en was het mentaal ook een gevecht om iedere keer de moed te vinden om opnieuw op de fiets te stappen. Hier wil ik mijn vorige trainer Tom de kort voor bedanken om me door deze moeilijke periode te sleuren. Natuurlijk moet ik ook mijn ouders bedanken die er tijd en ook geld blijven instoppen. Ook een dankuwel aan de supporters en vrienden die achter me blijven staan.
2. Is alles nu in orde en ben je klaar voor het nieuwe seizoen?
Qua training zit ik nu met een grote achterstand en ook de knie speelt af en toe nog op. De knie is wel onder controle, waardoor trainen nu perfect mogelijk is. Natuurlijk zijn er nog dagen dat de knie heel erg opspeelt, maar niet dat ik niet kan gaan fietsen. Voor de knie in orde te houden doe ik krachtraining bij Lorenz Lambrechts (FORS kinesitherapie). Natuurlijk blijft het afwachten hoe de knie in wedstrijd reageert.
Ook laat ik mijn fiets meer controleren Bike-Improvement van Stephan De Schutter, zodat ik steeds een goede houding heb bij het fietsen.
Het “koppeke” zit ook weer heel goed en trainen is weer een plezier. Ik doe mijn best en werk de trainingen af die mijn ploegmaat trainer Nils Heyns nu geeft. Stap per stap gaat het beter en beter. Het vertrouwen zit goed.
3. Heeft de huidige coronacrisis een invloed op de planning voor het nieuwe seizoen voor u?
De hoofdzaak blijft de cross. De crossen starten pas in september dus als deze doorgaan valt het seizoen niet in het water. Het wegseizoen blijft nog even afwachten. Ik hoop toch nog wat wegkoersen te rijden.
4. Welke crossparcours liggen jouw het beste en welke niet?
Op elk parcours kan ik mijn plan wel trekken. De snelste parcoursen zijn wel het lastigste. De parcoursen met modder waar ik mijn power kwijt kan gaan me het beste af. De balken blijven lastig, maar hier is nog een hele zomer voor om dit nog meer bij te schaven.
5. Welke parcours op de weg liggen uw het beste?
Op de weg heb ik graag een klim in het parcours. Liefst aankomst op een helling, waar ik mijn explosiviteit goed kwijt kan. Het is ook altijd leuk als het regent tijdens wedstrijd. Dit maakt het nog lastiger waardoor het een echte afvallingskoers is en er meestal een selecte groep overblijft.
6. Je rijdt nu terug voor je oude ploeg Steeds Vooraan Kontich. Waarom de keuze voor hen?
Na een lange tijd nadenken leek me dit het beste, een totale reset. Weer vanaf 0 beginnen in een omgeving die ik ken vanaf ik aspirant 13 was en waar ik mijn beste periode heb gehad. Het voelde als thuiskomen en werd opnieuw warm ontvangen. Dit heeft zeer veel rust gebracht in mijn hoofd. In deze ploeg is er ook een uitgebreid wegprogramma wat voor een crosser goed is in de aanloop naar het crossseizoen. Nu zijn er ook weer ploegtrainingen wat altijd wel leuk is. In de vorige ploeg was dit er zelden.
7. Wat zijn je doelstellingen voor het weg of mtb-seizoen als deze zou starten in augustus?
De doelen zijn heel eenvoudig voor het resterende wegseizoen. Plezier hebben aan de koersen die er nog resteren is de hoofdzaak en me af en toe een keer tonen door mee aan te vallen. Alles wat daarbij kan komen is mooi meegenomen.
8. Heb je al gedacht over je ambities voor het volgende crossseizoen?
De grootste ambitie is een redelijk niveau halen, waar ikzelf tevreden over kan zijn, na het afgelopen rotjaar. Met een redelijk niveau bedoel ik een heel constant crossseizoen met hopelijk wat uitschieters.
9. Wat vind je zelf van de veranderingen in het veldritcircuit, met o.a. de nieuwe Wereldbeker en het steeds verminderen van het aantal aparte wedstrijden voor beloften?
De nieuwe wereldbeker vind ik persoonlijk minder, maar het is iets nieuws natuurlijk. Afwachten en zien wat het geeft. Met de profs samen rijden is natuurlijk anders, maar wel een toffe ervaring. Het is natuurlijk wel zonde dat we steeds minder en minder rechtstreeks tegen onze leeftijdsgenoten kunnen crossen.
