Gisteren stonden we met 73 renners aan de start in Herk-De-Stad, waaronder de nationale selectie van Amerika. We hoefde niet lang te wachten tot een aanval festijn van de Amerikanen, al na 4km was de eerste aanval een feit. Dit was het beeld van de eerste 20km. Daarna reed er even een groepje weg waar we op een bepaald moment achter begonnen te rijden. Deze hadden we dan ook al snel weer teruggepakt.
Bij de juniores verschenen 62 wielrenners aan de start met net zoals bij de nieuwelingen tientallen Nederlanders. Hier kwam de wedstrijd al vroeg in een beslissende fase wanneer in de 4e ronde al een kopgroep ontstond met 7 leiders. De 7 bouwden al snel hun voorsprong uit met meer dan 1 minuut. Bij de 7 leiders slechts 1 Belg met name Jari Geerts. De andere leiders zijn Sem Van Den Bogaert, Twan Middelburg, Mitchell Cornelisse, Dennis Van Leeuwen, Davy Knobel en Koen Van Nieuwpoort.
Bij de nieuwelingen verschenen 66 renners aan de start. Voor de start van de wedstrijd werd er een verzetscontrole gedaan door de mensen van de Wielerbond Vlaanderen. Tijdens de wedstrijd waren er bijna elke ronde wel aanvalspogingen te noteren maar zij hielden het nog geen volledige ronde uit. Pogingen waren er onder andere van Miguel Ketelaars, Willem Bok, Daan Van Meeuwen, Stijn Oost en Robin Dekkers. Uiteindelijk volgde er een massaspurt welke werd gewonnen door de Nederlander Mats Buning.
De aspiranten waren present in Brecht om op een verkeersvrij parcours hun rondjes te rijden. Uit de categorieën 13 en 14 jaar vind je op de links hieronder enkele sfeerbeelden van hun wedstrijd. De toekomst van het Belgisch wielrennen is verzekerd.
Meer foto's: http://www.flickr.com/photos/cyclingsite/sets/72157634636375109/
"Er was maar 22 man aan de start waardoor dit wel een speciale koers werd. Het eerste uur bleef ik vrij kalm met aanvallen omdat er een kopgroepje met een ploegmaat was die constant ronde 20 seconden en een halve minuut bleef hangen. N dat eerste uur probeerde ik vaak maar raakte niet weg doordat ze me net iets te goed kennen. Met nog 4 ronden voor de boeg zette ik alles op alles om weg te raken. Na 6 keer na elkaar te demarreren raakte ik dan toch weg. IK reed toen de ganse tijd solo totdat ik in de laatste kilometers zag dat er een ploegmaat op komst was.
"De benen in het begin van de koers waren niet zo goed. Er waren veel ontsnappingspogingen en iedere keer was ik mee maar tevergeefs en op 7ronden van het einde rijden 4 renners weg. Ik ga met 3 andere er achteraan en komen samen en we nemen eerst 35sec en dan 1 minuut. Ik hoopte op een spurt want spurt bergop kan ik het best. Te vroeg beginnen aan de spurt kon de doodsteek zijn en ik wachtte tot op 150m en in de laatste 50m kom ik erover en won.": aldus Arne Savelon.
