"Al van bij de start regende het keihard. De eerste 2 ronden bleef het samen tot ik zelf ten aanval trok. Ik bleef 2 ronden alleen voorop maar werd dan weer gegrepen. Het bleef maar regenen en iedereen was doorweekt. Tal van aanvalspogingen volgden er maar langer dan een halve ronde duurden die niet. Ik probeerde me vooraan te handhaven wat ook redelijk lukte. Buiten een paar renners die moesten lossen bleef het redelijk samen. Jaron Wydooghe probeerde ook enkele keren, en de laatste keer hebben we serieus mogen rijden om hem nog terug te pakken. Hierdoor was het peloton op een lint en zat ik goed vooraan. De laatste ronde kwam alles uiteindelijk weer samen, de weg naar de aankomst was zeer lang wat uitnodigde om aan te vallen, en iemand deed dit. Ik nestelde mij in het wiel van Daan Farrazijn die het gat toereed en de sprint perfect aantrok voor mij. Ik moes ter maar uitkomen en zo won ik relatief makkelijk de eindsprint.:" aldus een uiterst tevreden winnaar, Arne Sabbe.
Bookmark/Search this post with