Wedstrijden

<p>Naar Limburgse normen stonden er veel renners aan de start in Velm. Een kleine 100. Zelf voelde ik me voor de wedstrijd niet echt goed. Ik had nog een laatste examen gehad die dag en was dus al lang wakker. Verder heb ik de laatste 3 weken heel weinig kunnen trainen ook door deze examens. Ik verwachtte dus niet veel van de koers. Ook stonden er veel goede renners aan de start zoals Dave Bruylandts(ex prof), Ruben Engelen, Tom Cleeren, Jérome lafourte en de broers Pepinster. Allemaal renners die regelmatig wel eens een wedstrijd winnen. De wedstrijd startte snel. Dankzij de wind en de vele bochten beloofde het geen gemakkelijke wedstrijd te worden. Vooraan blijven was dus de boodschap. Maar iedereen wil dat natuurlijk. De eerste helft van de koers raakte er niemand weg. Wel stond de deur achteraan in het peloton helemaal open. Toch werd er pas de laatste 5 ronden echt hard gekoerst. Een groepje met Dave Bruylandts nam meer dan een halve minuut, en ik dacht dat de koers gereden was. <br /> <br /> Dankzij een goed technisch gedeelte van het parcours kwam ik toch weer vooraan. Spijtig genoeg was de verstandhouding weg, en kwam ook het peloton terug. Ik zat helemaal kapot van het gat dicht te rijden, en had niet verwacht dat ik nog zou recupereren voor de laatste ronde, maar de laatste ronde kwam ik opeens vooraan. Weer was er een kopgroep (deze keer waren ze niet zover weg) waar ik het gaat naar dicht reed. Het peloton kwam weer terug maar hierdoor had ik een goede uitgangspositie voor de spurt. Toch hoopte ik op dit moment maar op een top 5 aangezien er toch veel goede sprinters(Engelen, de broers pepinster Thomas Cremer) aanwezig waren. Op de kasseien kwam ik al op kop(700m voor de streep), maar ik hield nog een beetje in. Ik ging in 5de positie door de laatste bocht, en kwam in het wiel van Dave Bruylandts, en langs Ruben Engelen. Ik was toch al redelijk diep geweest, maar ineens voelde de benen weer goed en toen Dave aanzette  kon ik vlot mee. Daarna zette ik aan. Te laat eigenlijk want ik had de streep niet zien liggen. Ineens was ze daar. Hierdoor was het nog heel nipt. Op de lijn was ik zeker dat ik gewonnen had, maar op de fotofinish bleek het een millimetersprint. Ik haalde het uiteindelijk voor Dave Bruylandts en Ruben Engelen. Mijn eerste overwinning sinds ik 14 jaar was. In de B categorie(30+) won Koen Heremans<br /> <br /> Verslag Jeroen Goeleven</p>

"In de eerste 2 ronden verscheiden aanvalspogingen van verschillende renners. In de 3e ronde rijden we met 10 man weg en de samenwerking is onmiddellijk goed. Op 3 ronden van het einde val ik als eerste aan maar het word onmiddellijk dichtgereden. Daarna nog vele malen aangevallen maar er viel niet weg te rijden. Op 2.5km van de aankomst rijdt Stef Vermeulen lichtjes voorop. Op 1.5km van de meet val ik zo hard aan als ik kan en neem een voorsprong. Stef Vermeulen kan aanpikken in mijn wiel. Ik heb altijd zo hard als ik kon aan de leiding gereden met Stef Vermeulen in mijn wiel die er uiteindelijk ook niet meer over geraakte. Dit was mijn 3e overwinning van het seizoen tot nu toe.": aldus Frederik Frison.