Zondag nemen we in Hove afscheid van Walt de Winter. Walt zal voor de allerlaatste keer aan de start komen in een wielerwedstrijd. De start is voorzien om 16 uur. Cyclingsite.be overloopt met Walt zijn mooiste momenten in zijn wielercarrière.
1. Hoeveel jaar geleden ben je gestart met het wielrennen? Hoe ben je in contact gekomen met de sport? Ik ben rond mijn 15de gestart met fietsen. In het begin verliep dit moeizaam, nadat ik op woensdagnamiddag ging trainen met de club deed ik mijn voetbalschoenen aan. Ik at een boterham en ging ik naar de voetbaltraining, geen ideale combinatie. Wist ik veel dat je als wielrenner meer dan 1 keer per week moest trainen... ik kwam eigenlijk nooit echt in contact met de sport. Door eens naar het wielrennen op tv te kijken leek het me wel spannend om dat ook te doen.
2. Aan welke categorie heb je de beste herinneringen? Waarom? Hoewel de junioren een erg leuke tijd was, verkies ik toch mijn u23 periode. De jaren bij Davo-Lotto en daarna bij Jong-Vlaanderen springen er toch bovenuit. Je streeft je droom (profrenner) na en krijgt hierdoor van heel veel mensen rondom je respect. Je maakt vrienden in de ploeg en reist met hen bijna heel Europa rond om aan de grootste wedstrijden mee te doen. Daar heb ik toch fantastische herinneringen aan.
3. Welk waren je mooiste en minder mooie momenten tijdens je carrière als renner? De leukste en spannendste periode was voor mij toch wel de stage die ik liep bij het toenmalige Omega-Pharma Lotto. Ik mocht meerijden met de beste renners ter wereld en het verging me nog heel goed ook. Ik kon in iedere wedstrijd mijn werk doen en in de Coppa Sabatini (IT) haalde ik net de top 10 niet in een lastige wedstrijd waar Riccardo Ricco won. Als minder mooi moment kan ik er niet echt iets uithalen. Misschien mijn val in de Tour de Slovaque in september 2008. Aan deze val zou ik 4 jaar lang een linker been overhouden dat erg veel pijn deed en ik nooit ten volle kon benutten. Pas in de winter 2012-13 liet ik me opereren. Tot op de dag van vandaag heb ik het gevoel dat nog niet alles 100% goed zit.
4. Wist je bij aanvang van het seizoen dat, dit je laatste ging worden? Waarom de beslissing om te stoppen? Bij aanvang van dit seizoen dacht ik nog zeker niet aan stoppen, integendeel. Zoals ieder jaar zou dit het jaar worden waarin ik potten ging breken, dat profcontract versieren en eindelijk die petit try in fleurus een kopje kleiner maken. Mijn besluit om te stoppen is er gekomen nadat ik besefte dat ik in een straatje zonder einde zit. De combinatie werk en wielrennen op dit niveau is voor mij te zwaar. Daardoor kan ik geen van beide echt professioneel doen. Ik ben steeds erg ambitieus geweest in wat ik ook doe. En dan vind ik het jammer dat ik nu mijn capaciteiten niet ten volle kan benutten zowel op mijn werk als op de fiets.
5. Hoe kijk je terug op je laatste seizoen? Tevreden? Ik kon mijn laatste seizoen als renner uitstekend starten. In de Franse openingswedstrijd La Marseille schoten we na enkele kleine "colletjes" nog met een 50-tal renners over. Later zouden er nog een 30 tal aansluiten en daarmee reden we Marseille binnen. Ik zat uitstekend geplaatst voor een top 10 plaats in het wiel van John Degenkolb. Op een 500 meter van de meet reed er een renner in mijn achterwiel en dat plooide. Ik kon me wonder boven wonder op 1 been recht houden maar weg resultaat. Ik kon mijn seizoen dus starten met erg veel vertrouwen. Later zou ik nog een 3de plaats nemen in de etappe met aankomst op de Kluisberg in Monts et Chateaux. Toch was na enkele maanden de batterij al half leeg. Het verhaal van de vork en het hooi, weet je wel... de combinatie van 3 dagen koers, 3dagen werken en dan weer vertrekken naar de volgende wedstrijd was te zwaar. Circuit des Ardennes een week later was dan ook een flop. Zo liep het voortdurend, ik kon geen regelmaat meer aan de dag leggen wat vroeger net mijn sterkste munt was...
6. Welke dingen ga je het meeste missen? Ik zal vooral het reizen, steeds weer nieuwe dingen zien en meemaken maar vooral de vriendschap van ploegmaten en collega renners missen. En ja, de aandacht die je soms krijgt na een goede prestatie laat me ook niet helemaal koud...
7. Zondag is in Hove je allerlaatste wedstrijd. Wat verwacht je? Waarom moeten de mensen komen zien? Zondag in Hove verwacht ik toch wel heel wat vrienden, familie en supporters. Het zal voor mij een emotionele dag worden. Dit is toch wel een hoofdstuk in mijn leven dat ik afsluit. Hoewel ik er toch nog 1 keer voor 100% tegenaan zal gaan verwacht ik geen overwinning daar is de conditie misschien niet meer goed genoeg voor. De mensen moeten (mogen) komen kijken om me nog een laatste keer aan het werk te zien. Daarna is het jammer genoeg definitief voorbij. Daarom trakteer ik mijn supporters ook met bier en friet.
8. Welke goede raad wil je u collega's renners nog meegeven? Mijn raad naar collega's luid als volgt: geniet vooral van de fantastische periode in je leven als renner en gooi geen afval in de natuur, daar wordt niemand beter van.
9. Gaan we u nog terug zien op wielerwedstrijden naast het parcours? Ik ben erg geschikt om met jongeren te werken dus normaal gezien zal je mij nog regelmatig terug zien op wedstrijden. Er zijn enkele teams geïnteresseerd om me aan te nemen als ploegleider. Dit zal echter geen voltijdse job zijn, eerder hobby in het weekend.
10. Wat ga je nu doen om in conditie te blijven? Vanaf nu stel ik met telkens een nieuw doel, de hel van Kasterlee (samen met mijn eeuwige mentor Chris Van Den Steen), een marathon, triatlon, Les trois Ballon en de bestorming van de Bosstraat. Dit echter allemaal als recreatieve sporter en onder vrienden.
