Gelenaar Jenthe Biermans mag één jaar lang rond rijden in de tricolore trui bij de junioren. Jenthe won afgelopen zondag het Belgisch kampioenschap in Tervuren. De sympathieke kampioen stond ons graag te woord.
1. De week voor het BK ben je ziek geweest? Hoe (on)zeker was je deelname aan het Bk?
De hele week is deelname onzeker geweest. Op vrijdag was ik bijna zeker van deelname en voelde ik me kiplekker maar s’avonds en de volgende dag(zaterdag) had ik last bij het inademen van mijn longen. Toen werd deelname plots terug onzeker maar in de namiddag gaf de dokter me groen licht en ben ik van start kunnen gaan.
2. Hoe voelde je u de dag van het BK?
Ik voelde me heel goed. Ik had heel de week door mijn ziekte rustig toegeleefd naar het bk. Ik voelde geen stress. Tijdens de wedstrijd had ik weinig last van mijn ziekte en omdat ik dan heel rustig ernaar heb kunnen toeleven was ik de hele dag rustig.
3. Hoe beleefde je de wedstrijd?
Het was een pittige wedstrijd. Ik heb de hele koers vanvoor gereden en geprobeerd alles onder controle te houden. In de finale voelde ik me leeglopen maar kon nog één demarrage plaatsen en toen reden we weg met een kleine groep naar Dieter Verwilst die zeer goed was. In de laatste ronde ging Piet op de laatste klim en ik moest hem gaan halen en zat à bloque. Toen we boven op de plateau kwamen ging Dieter verschroeiend hard weg vanuit mijn wiel. Ik moest erheen en we hebben lang man tegen man gereden. Maar ik kon uiteindelijk aansluiten toen reden we met 2 door. Dieter nam over maar niet vol zodat ik het meeste kop deed maar met de bergaf was dat niet zo’n groot probleem en toen werd de wedstrijd stilgelegd.
4. Wat vond je van het parcours?
Ik vond het een mooi parcours alleen de aankomst vond ik helemaal niet mooi liggen. Het is zo’n mooie streek, je kunt er fantastische aankomsten maken en dan leggen ze de aankomst in dalende lijn dit was jammer. Maar de rest van het parcours was zeker Belgisch kampioenschap waardig!
5. Wat dacht je toen de wedstrijd werd geneutraliseerd de laatste 3 kilometer?
Ik wist niet wat er gebeurde en was bang mijn kampioenschap te verliezen maar de hele organisatie heeft het allemaal perfect opgelost. In het begin weet je niet wat er gebeurd en ben je overdonderd en als je stilstaat ben je nog steeds met die titel bezig, maar als het noodlot toeslaat is er niets aan te doen. Ik ben ervan overtuigd dat neutraliseren de enige en juiste beslissing was.
6. Hoe heb je die laatste kilometers beleefd?
We moesten terug starten onder de vlag van de laatste km. Het ging enkel nog bergaf. Ben op de kop vertrokken met Dieter in mijn wiel. Hij wilde niet meer overnemen. Hij wachtte lang en te lang naar mijn goesting zodat ik zelf aanging op 200 meter. Ik pakte onmiddellijk een lengte en dat was voldoende.
7. Wat is je volgend doel?
Rustig genieten van deze mooie tricolore trui. Zaterdag in de bvb te Bonheiden zal het de eerste keer zijn dat ik er mee kan rijden en daar ga ik vooral van genieten de hele wedstrijd.
