Uren… worden dagen… groeit tot maanden! Voor sommigen zelfs jaren…
Zolang leef je intens naar dat ene doel toe! Uren verbijt je pijn, toch span je telkens opnieuw elke vezel in je lijf op en doorstaat die blokkentrainingen. Ongevraagd passeert een sliert gedachten over die reeks wedstrijden. Je droomt van knalprestaties en die spanning en verbeten pijn groeit al snel tot zelfvoldaanheid! Je lijf voelt zich dag na dag meer klaar om de strijd eindelijk aan te gaan. En de volgende training… ga je weer tot het uiterste!
Toch gooit op één zeker moment COVID-19 plots roet in het eten. Ergens ver van ons bed en nog verder van onze fiets is een vies beestje zich in de luchtwegen gaan nestelen. Het zaait dáár zelfs dodelijke paniek. Tot 4 februari die diaspora van het in de volksmond genaamde ‘Corona-virus’ ook België met een eerste besmetting bereikt. Kan dit echt?
Voor de meesten onder ons lijkt er letterlijk nog geen vuiltje aan de lucht! En toch nestelt ‘dat nieuwe kleinood’ zich ongevraagd ergens in ons hoofd. Stel dat… nee toch? Voelden we plots onbewust de bui toch al hangen? Bericht na bericht wordt desastreuzer en vreet het lustig aan ons doel! Het lijkt wel een beest. Een alsmaar groter wordend vies beest dat onze droom hap per hap verorbert tot er niks meer van de droom, waar we zo hard voor hebben gewerkt, overblijft.
In tegenstelling tot je maandenlange voorbereiding, zijn er maar enkele seconden nodig om het leven van de topsporter tot stilstand te brengen…
De onheilspellende woorden die minister ad interim Wilmès gebruikte zinderen nog steeds na… Alle klassiekers vallen één voor één weg, grote ronden geven forfait, tot en met 3 april geen wielerwedstrijden meer! Al snel kwamen ze bij Cycling Vlaanderen met het communiqué dat dit werd verlengd tot 30 april! En wie weet, wat volgt er nog?
Weg droom? COVID-19 veegt plots alle uren, dagen, maanden tot jaren werk van de tafel.
Maar….
Het is aan jou om te beslissen of je leven gedurende de strijd tegen het COVID-19 virus gaat stilstaan. Jij maakt voor jezelf uit als je fiets dan ook gaat stilstaan! Of ga je juist deze periode gebruiken om mentaal sterker te worden! Op deze momenten wordt keihard duidelijk dat een mental coach voor ons (top)sporters geen overbodige luxe is! Je mental coach geeft je rust, schuift de droom niet zomaar aan de kant. Neen, laat die prestatiedoelen even los want deze bezorgen je op dit moment toch alleen maar dat onnodig gepieker!
Ga even terug naar je procesdoelen waarmee je afgelopen winter tijdens je voorbereiding mee aan de slag ging! Misschien werd je ziek… had je een blessure… waren er onvoorziene omstandigheden die je toen ook onzekerheden bezorgden? Ook toen moest je met deze onzekerheden omgaan en eventueel je doelen samen met je mental coach goed bespreken. In dat geval moest je misschien ook doelen herschikken? Waarom kan dit dan nú ook niet?
Ga even terug in de tijd, neem je voorbereidingsperiode onder de loep en praat met je coach! Gooi je frustraties eruit, vloek eens goed, word desnoods woedend. En neem dan vroegere ervaringen vast om nu houvast te bieden!
Blijf niet bij de pakken zitten! Dit hoeven toch geen verloren weken te zijn?
Zie dit als een kans om sterker te worden! Niet alleen fysiek hebben we meer voorbereidingstijd, ook mentaal geeft zo’n virus ons misschien wel extra weerbaarheid en kracht? En als het even niet meer gaat… praat!
Michiel Van Hauwermeiren
Stijn Strosse
