Na zijn zege op het Belgisch kampioenschap tijdrijden vertrok Remco Evenepoel naar de Vredeskoers (Course de La Paix) met de Belgische ploeg. Remco zorgde voor een nooit geziene stunt daar, door met alles te gaan lopen. Remco vertelt aan ons over zijn 4 fantastische dagen in de Vredeskoers.
"Wat een week.. Dinsdag BK TT geworden.. En dan nog 4dagen Course de La Paix (Nations Cup)
De eerste rit verliep perfect. Ik was al vroeg alleen weg en reed een kleine 60km solo. Dan kwam er een groep bij me aansluiten en daarmee gingen we naar de finish. Ik werd 5e in de sprint en stond 3e in het klassement.
Hierna was er een dubbele rit op vrijdag. Eerst een individuele tijdrit die ik gewonnen heb en me de leiderstrui bezorgde. In de namiddag een vlakke zeer hectische rit van 65km. Alles verliep vlekkeloos voor ons tot in de laatste 3km. Eerst een zware val net achter mij en Ilan Van Wilder waar Steven Pattyn jammer genoeg bij lag en het zwaarste slachtoffer van was. Op 1km van het einde reed iemand in mijn voorwiel en 3 spaken eruit. Dankzij Ilan kon ik maar net rechtblijven, we leunden zowaar tegen elkaar. Ondanks de pech verloor ik geen tijd (3km regel) en bleef het geel van mij.
Zaterdag was het een rit met aankomst op 1000m hoogte. Om eerlijk te zijn: deze koers werd gedomineerd door de 4 Belgen die nog in koers zaten. Er werd heel goed gewerkt voor mij op de cruciale punten. Ondanks een val vooraan het peloton op 5km van de klim waar we zowaar allemaal bijlagen. We begonnen goed vooraan aan de 1e beklimming van de Altenberg. Er gebeurde niet veel en alles kwam weer samen in de lange makkelijke afdaling. De tweede keer Altenberg werd een spektakel! Karel Vacek viel aan en ik zei aan Ilan om mee te springen zodat ik in een zetel zat want de Tsjech was geen bedreiging voor het klassement. Op 3km van de top besloot ik om naar de kopgroep van 5 toe te rijden (met Ilan). Een gat van 25’’ dat ik heel snel dicht kreeg. Ik ging meteen naar de kop en reed vol door tot de top. Boven hadden we 35’’ voor op het achtervolgende groepje en Ilan reed zich het ziel uit zijn lijf om zoveel mogelijk voor te blijven! Iedereen draaide mee behalve Vacek. Ik zei aan de Tsjech dat hij mee moest rijden en de etappe mocht winnen en dat gebeurde dus ook. Na een knappe wedstrijd van België werden we 2e, 7e en 8e in de rit! Het geel was zo goed als binnen voor ons..
De laatste dag was de zwaarste.. geen meter vlak! Vanaf de start liep het bergop en meteen met de gas open. Op elke klim nam ik punten voor de bergprijs. Waarin ik 1e stond. Na de 3e klim trokken de Tsjechen in de aanval en wij zaten er met drie Belgen nog bij. Ik trok ook nog door tot de top waardoor we met een man of 15 wegreden. Hierna kwamen er twee klimmetjes van een kleine 8km waar de Denen het tempo bepaalden. Op 300m van de top (de laatste km was gemiddeld 15%) viel ik aan en niemand had een antwoord. Ik keek om op de top en ik had al een groot gat.. ik ging dan vol voor solo. Aan de voet van de laatste klim had ik 30’’ voor en op de top 1’40’’. Op de top was het nog dik 40km tot de meet en ik hield vol. De laatste etappe was van mij. Zoals het GEEL, GROEN, WIT en de BOLLEN.
We wonnen het ploegenklassement en ik sta momenteel nummer 1 op de UCI wereldranglijst. Het was een super mooie week! Met een super sterk team (renners en staff). Ik wil Henri en Steven veel beterschap wensen! Het is ook mijn 1e eindoverwinning in een rittenkoers en dan meteen in de zwaarste... Ik kan het moeilijk geloven maar we hebben echt ALLES GEWONNEN!"
