Glen Van Herck te sterk voor Thimo Willems in Overijse

21 renners achtten zich mans genoeg om de strijd aan te gaan in het altijd lastige Overijse. Bij de start van de wedstrijd zat het weer voor de renners aanvankelijk mee. Een druilerig zonnetje priemde zo nu en dan door het wolkendek en een stevige wind zorgde voor de nodige afkoeling, als die al nodig was. Al meteen van bij de start kregen we een demarrage van twee renners. Ploegmaten Tom Verhaegen en Matthijs Paasschens muisden er op de eerste beklimming van de dag onderuit, maar werden niet veel later weer ingelopen door het peloton. De strakke wind bovenop het plateau na de helling pleitte dan ook niet echt in het voordeel van de aanvallers, dat merkte ook Thimo Willems, die het in de tweede ronde een keer solo probeerde, maar ook zijn poging werd in de kiem gesmoord. Een erg bedrijvige Kobe Goossens wist zich wel enkele malen los te maken van het peloton, eerst in het gezelschap van de Nederlander Jordi Talen en Han Devos. Deze drie werden later bijgehaald door het drietal Glen Van Herck, Alessandro De Amicis en Glen Van Nuffelen. Even leek het er voor het zestal goed uit te zien, maar in de lange afdaling kwam het peloton hen andermaal bij de lurven vatten. ‘Dan maar nog eens proberen’, moet Goossens hebben gedacht en de man uit Baal muisde er opnieuw onderuit, ditmaal met Han Devos en Glen Van Nuffelen. De drie werkten goed samen en hun voorsprong liep uit tot 50 seconden. Het sein voor Thimo Willems, Zino Herremans, Tom Verhaegen, Jens Vanderheyden en Glen Van Herck om die scheve situatie recht te zetten. Zij ontsnappen aan de voet van de helling en weten na één ronde de aansluiting te maken met de drie koplopers. Het peloton volgde intussen al op ruime achterstand, de winnaar zat vooraan.

In de slotronde kregen de renners een stortvloed over zich heen. Het water viel met bakken uit de lucht en het inspireerde de renners kennelijk om ook voor een regen aan aanvallen te zorgen, maar geen enkele renner wist echt een voorsprong bij elkaar te boksen. Tot plots Thimo Willems op een dalende strook zijn moment gekomen achtte. De renner van Apt-Spie Douterloigne nam gauw een honderdtal meter voorsprong en in de achtergrond bleef de reactie uit. Enkel Van Herck kon op de laatste licht oplopende strook nog de brug slaan naar Willems en zij zouden gaan bepalen wie met de bloementuil naar huis zou gaan. Van Herck controleerde de spurt in de straten van het centrum van Terlanen-Overijse van op de kop af en mocht zo de drie kussen in ontvangst nemen van de plaatselijke Terlaanse schone.