
Frederik Frison moest helaas, net als vorig jaar, het grootste deel van de voorjaarsklassiekers aan zich voorbij laten gaan. Maar hij is net op tijd terug voor Parijs-Roubaix. Terwijl hij terugblikt op de voorbije weken, waarin hij vanop de zetel naar de koers keek, kijkt hij nu vooral uit naar de wedstrijd van zondag.
“Ik denk dat ik griep heb opgelopen in de Ruta del Sol,” vertelt hij. “Maar pas na mijn valpartij in de Omloop Het Nieuwsblad begon het echt door te breken. Mijn lichaam was verzwakt door die crash, en toen sloeg het toe. Het was twaalf jaar geleden dat ik griep had, en deze keer werd het gevolgd door een bacteriële longinfectie. Daardoor moest ik weken van de fiets blijven en opnieuw mijn favoriete koersen missen. Het was niet gemakkelijk om vanop de bank naar het team te kijken, maar het was wel mooi om te zien hoe hard iedereen streed. Nu mag ik er weer bij zijn en dat voelt goed. Ik kan niet wachten.”
Frison stond woensdag al aan de start van de Scheldeprijs, waar hij meewerkte aan de derde plaats van Matteo Moschetti. Het was zijn eerste koersdag in meer dan een maand.
“Het was even wennen om opnieuw te koersen,” legt hij uit. “Ik voelde wel die eerste echte inspanningen in de wedstrijd, maar ik voelde me beter richting het einde van de koers. Toen begon de motor weer te draaien. Dat is een goed teken. Het betekent dat die periode van ziekte echt achter me ligt. Het was moeilijk om alles te missen, maar ik ben het team – en zeker de sportdirecteurs en mijn trainer Théo Ouvrard – dankbaar voor hun steun. Ze wisten al dat mijn vorm goed zat in de AlUla Tour en de Ruta del Sol, en dat ik sterk zou terugkomen.”
Scheldeprijs, en vooral Parijs-Roubaix, bleven in zijn gedachten tijdens die moeilijke weken van herstel. Zondag wordt zijn zesde deelname. Zijn eerste keer in de Hel van het Noorden was in 2016, toen hij net 23 was. Paradoxaal genoeg bewaart hij de mooiste herinneringen aan een editie waarin hij zelf het meest afzag.
“Dat was de natte editie van 2021,” blikt Frederik terug. “Ik reed twee keer lek en lag ver achter op de koers, maar Roubaix is een wedstrijd die je wilt uitrijden. Binnenrijden in die vélodrome is iets magisch. Toen ik er in 2021 aankwam, net een minuut voor de tijdslimiet, zag ik dat mijn goede vriend Florian Vermeersch als tweede was geëindigd. Dat maakte mijn dag helemaal goed.”
Voor zondag wordt er regen voorspeld, en een stevige rugwind. Frison verwacht een snelle en harde editie.
“Het wordt opnieuw een memorabele koers, zoals Roubaix altijd is. Het is de meest speciale van de monumenten. Zo’n eerlijke wedstrijd, altijd man tegen man. Pech speelt een rol, maar ik denk dat ik mijn portie ondertussen wel gehad heb,” glimlacht hij.
“Het is ook een wedstrijd die me goed ligt, en dat is mooi meegenomen. Ik hoop zondag een goede dag te hebben en écht mee te doen. Eén ding is zeker: wie Roubaix wint, heeft het nooit gestolen. Die overwinning moet je écht verdienen.”
Na Parijs-Roubaix richt Frison zijn blik op de Ronde van Limburg, niet ver van zijn thuis in Geel. Hij staat ook op de longlist voor de Giro d’Italia.
Q36.5 Pro Cycling Team Parijs-Roubaix-selectie: Frederik Frison, Marcel Camprubí, Jannik Steimle, Rory Townsend, Joey Pidcock, Matteo Moschetti en Giacomo Nizzolo.
Foto : sprintcyling