In het Oost-Vlaamse Munte behaalde Wesley van Dyck zijn eerste zege van het seizoen in een spannende finale.
"Eindelijk nog eens koers! Ik keek uit naar een mooie aankomst in Munte de gehele week. Echter had ik het gevoel nog niet te pakken, maar dat komt nog wel. Het was dus realistisch dat ik ging afzien vandaag en op karakter zou moeten rijden. Na 50min koers neem ik het zelf in handen en ga ik vol op het klimmetje, eenmaal boven bleef ik door trekken. Zo was de eerste schifting een feit. Echter waren mijn goede benen na deze inspanning dan ook volledig weg. Op het moment dat alles terug dreigde samen te vloeien wist ik dat de koers in een nieuwe en definitieve plooi ging gelegd worden. Ik anticipeerde en zorgde dat ik opnieuw mee was. Ik heb gedaan wat ik kon al was dat flets vandaag. Ik mag gerust toegeven dat ik de minste van de 7 leiders was. Bij het ingaan van de laatste ronde was het alle hens aan dek. Maar daar had ik mij dan ook op voorbereid zodat ik kon overleven. In de finale ging Bastiaens aan, men reageerde en toen zag ik mijn moment gekomen en ging ik alleen. Ik had een gat en focuste mij op de inspanning. Waar ik een hele week uitkeek naar die aankomst vloekte ik nu aan de voet van de klim dat het geen vlakke aankomst was. Een vlakke finale had ik gewonnen met het gat dat ik had maar nu moest ik nog die verdomde helling over waar ik zo lyrisch over kon zijn, gelukkig haalde ik alles er uit en was hartslag 202 een feit. Net als de overwinning. Eentje ook voor het team in dit bijzondere jaar!"
Foto : Robin Du Laing