De Nederlander Hans Dekkers won maandagavond de wedstrijd in Ursel. Kevin was in de sprint iets sneller dan Kevin Eeckhout, Davy De Scheemaeker en Jonas Vlyder onder andere.
Meer foto's: http://www.flickr.com/photos/cyclingsite/sets/72157634067227641/
"In de vijfde ronde reden Kess Heytens en Pieter Ghyllebert aan. Ikzelf kon 2 ronden later aansluiten. Enkele ronden later kwamen nog 5 renners aansluiten, waaronder mijn ploegmaat Bert Vanlerberghe. We kregen nooit meer dan 20 seconden, enkele renners kwamen aansluiten, anderen moesten de rol lossen. Op 2 ronden van het einde viel Guy Smet aan. Nadat we hem teruggrepen, heb ik mijn kans gegaan. Ik kon het gat van 12 seconden houden tot aan de meet, temeer ook dankzij mooi ploegwerk van Bert.": aldus winnaar van de wedstrijd Jeroen Lepla.
Paco Ghistelinck: "Na 3 ronden wedstrijd ongeveer met een 15-tal renners weggereden, hele wedstrijd voor gebleven. Op 4 ronden van einde begonnen de aanvallen te komen maar door de wind liep alles samen. De laatste goeie aanval kwam op 1km van de meet. Ik moest alles uit de kast halen om hem te halen en de sprint te winnen."
Bram was zenuwachtig. Er waren geen grote koersen dus het werd mikken op de juiste wedstrijden om die allereerste sinds 20 maanden binnen te halen. De conditie was goed maar het moest eens meezitten. Belsele dan maar….shit, want niet minder dan 115 renners schreven zich in voor deze koers. Gestart werd er vrij achteraan in het peloton maar in de tweede ronde was Bram al alleen aan het commando. Was het hem om de premie te doen of om de vroege schifting. De premie werd gehaald maar de schifting niet. Terug een beetje uitzakken dus. Als van ouds te ver voor de supporter, en geen paniek voor de coureur. In de zevende van de 14 af te leggen ronden trokken de Nederlanders Koen Van Den Klundert, Koen Van Nieuwpoort, Jordy Sloos en Wouter Persoon er vandoor. Bram stak een tandje bij en zorgde ervoor dat de boel weer samen kwam. Het peloton bleef aan een hels tempo verder draven en menig toeschouwer dacht al aan een massasprint. Met een haakse bocht op 150 meter van de steep hield iedereen zijn hart al vast. Toen was het tijd voor een nieuwe aanval. Guillaume Seye trok er eerst met een compagnon en later alleen vandoor. Honderd vijftig meter werden 20 seconden. En deze twintig seconden werden plots in de ogen van enkele supporters 2 minuten. In feite was het één wanhopige poging die zou stranden veel te ver van de aankomst. Bram bleef rustig en bleef vooraan het peloton koersen. Maar eenmaal Seye ingelopen weer te ver afgezakt in het peloton. De supporters begonnen zich zorgen te maken.Bij het ingaan van de voorlaatste ronde waren het plots Ignace Van Campenhout en Dieter Ros die zich op het aanvalspad waagden. Helaas. De bel klonk en Bram zat iets te ver. Weer helaas ? In de laatste ronde ging Dominck Van Guyse op oorlogspad. Bram twijfelde niet en trok er naar toe. Hij kreeg de Nederlander Stefan Kreder mee en sloot aan om er in de Kerkstraat over en weg van te gaan. Bram won de sprint om de 1ste plaats naar de 1ste bocht en won aldus voor de 1ste maal dit seizoen. Verslag: website Bram Van Renterghem
Meer foto's: http://www.flickr.com/photos/cyclingsite/sets/72157634013889846/
Met 112 nieuwelingen kwamen ze aan de start boven op de Molenberg te Herselt. Met 12 ronden van 5,8km af te leggen werd er van start gegaan met een deelnemersveld vol klinkende namen uit binnen- en buitenland. In de eerste ronde reed kersvers Vlaams kampioen Wouter van Ende weg met Yoran Van der Veken. Deze twee kregen in de 2e ronde het gezelschap van Bob Olieslagers en Daan Vlayen. Ze bouwden langzaam aan een voorsprong op van 40 seconden. Half koers kwam er eindelijk reactie vanuit het peloton. Aan het einde van de 7e ronde weet Bob Olieslagers nogmaals de volle buit punten voor het bergklassement mee te graaien en moet Wouter de koplopers laten gaan op de klim richting aankomstlijn. In de 8e ronde is er toch een algemene hergroepering en ontstaat er een nieuwe kopgroep. Ditmaal een kopgroep van drie met de namen Ward Jaspers, Daan Noyens en Julian Mertens. Net voor het ingaan van de voorlaatste ronde moet Daan Noyens de rol lossen vooraan. Hij kan toch inpikken bij 2 achtervolgers en bij de aanvang van de laatste ronde hebben we een kopgroep van 5 renners. De 2 renners die aan kwamen sluiten zijn opnieuw Bob Olieslagers en Glen Van Nuffel. Het peloton zit nog steeds op een goede 25 seconden en in de laatste 50 meter van de Molenberg plaatst Pascal Eenkhoorn een verschroeiende demarage. Het peloton laat deze kanjer niet zomaar rijden en er kleven er direct enkele aan zijn wiel. De podiumplaatsen zouden naar alle vermoeden verdeeld worden onder de 5 koplopers. Dit was buiten de capaciteiten van talentvolle eerstejaars Pieter van de Water gerekend. Hij wist in de laatste halve ronde alleen de kloof naar de koplopers te overbruggen en kwam bij de 5 koplopers aansluiten in de laatste kilometer. Het was erop en erover en met een laatste machtsontplooing toont hij in de spurt bergop iedereen zijn achterkant. Dit is de 2e keer in enkele weken tijd dat Pieter op een impressionante manier weet te winnen. Ward Jaspers moet vrede nemen met de tweede plaats en Pieter's ploeggenoot bij de Kastelse Durvers, Daan Noyens, vervolledigd het podium.
De junioren mochten de omloop van 5,8km 16 keer afleggen wat een totaalafstand op net geen 93km brengt op de flanken van de Molenberg. Door ziekte dienden enkele klasserenners uit de nabije omgeving van Herselt forfait te geven met name Dries Verstrepen en Jordi Vandingenen. Met een kleine vertraging van een vijftal minuten gaan de 107 junioren van start. Ook hier vinden we een internationaal gekleurd deelnemersveld terug met daaronder 32 Nederlanders een Duitse renner en 5 Amerikanen. Bij de 5 Amerikanen enkele jongens die zich in de laatste editie van de Vredeskoers in de kijker wisten te rijden en de winnaar van zaterdag te Bilzen Philip O Donnell. Dat het een afvallingswedstrijd zou worden stond bij aanvang dus reeds vast. Al in de eerste ronde gaan Ansel n Dickey en Gepffrey Curran in de aanval en leggen zichzelf een strak tempo op. Deze situatie blijft zo tot in de 5e ronde waarin Gepffrey Curran zijn landgenoot achterlaat en alleen doorzet. Hij blijft zo nog 3 ronden een kat en muisspel spelen met het peloton. Half koers is alles te herdoen en komt er een algemene hergroepering. Er komt dan nog een serieuze ontsnappingspoging van een groep van 11 renners maar die werd al na een halve ronde terug geneutraliseerd waarna enkelingen opnieuw doorzetten en er een kopgroep van 3 renners ontstond met opnieuw, hoe kon het anders, Gepffrey Curran. Deze pakte nog eens de volle buit punten voor het bergklassement mee ook al was hij al zeker van winst hierin. Hij moet gedacht hebben je kan niet zeker genoeg zijn. De twee overige in deze kopgroep van 3 waren de Nederlander Max Mol en Jan Vorsselmans. Uiteindelijk werden ook zij teruggegrepen en bleef het verder nog bij enkele kleine schermutselingen. De winnaar van de nieuwelingen vorig jaar, Stef Cras, zagen we in de voorlaatste ronde nog uitvallen met een lekke voorste tube. Een massaspurt was in de maak en Deze werd verdienstelijk gewonnen door Jelle Van den Plas voor Joran Mertens en de Amerikaan Ansel n Dickey. (Verslag Luc Jerspers)
Meer foto's: http://www.flickr.com/photos/cyclingsite/sets/72157634032772846/
"Bij de parcoursverkeninng met mijn pa hadden we al snel door dat het een lastige koers ging worden met de glooiende omloop en de strakke wind die op de open vlaktes in het nadeel stond vele aanvallen waren der van verschillende renners die nooit zo heel ver kwamen.Ik was konstant in de top 15 aanwezig en bleef waakzaam op de verschillende uitvallen.In de 3 e laatste ronde plaatste ik een aanval met Miqele Brulez ( tieltse renners ). Miqele moest jammer genoeg lossen en ik moest alleen verder.In de voorlaatste rond bouwde ik mijn voorsprong genoeg uit om in de laatste ronde het verschil +- 30 sec te kunnen houden. Dit was me perfect gelukt om alleen aan de meet te komen en ik boekte mijn 4 de overwinning van het seizoen.": aldus een super tevreden Jaron Wydooghe.
Foto: Hanne en Els
