"Ik heb heel de koers kunnen controleren en omdat ik de tussenspurten niet meedeed was ik nog fris op het einde van de wedstrijd. Het is men derde zege al dit seizoen en deze wil ik vooral opdragen aan Igor Decraene. Hij zou graag nog een overwinning erbij gedaan hebben op de weg.": vertelt winnaar Yonie de Temmerman.
Foto's: https://www.flickr.com/photos/cyclingsite/sets/72157646985537106/
De wedstrijd in Rijkevorsel werd gestart met één minuut stilte voor wereldkampioen tijdrijden Igor Decraene. Spijtig genoeg vonden enkele renners niet beter dan verder te praten over koetjes en kalfjes. Een beetje respect was hier meer dan op zijn plaats geweest. Zij konden beter een voorbeeld nemen aan de foorreizigers, welke hun muziek het zwijgen oplegde.
"De dag begon in mineur door het trieste nieuws over Igor. Toch werd er gekoerst in Lennik en alvorens we van start gingen werd er een minuut stilte gehouden waar ik het toch even moeilijk kreeg... maar toch werd er gekoerst, er waren tal van aanvalspogingen, maar geen enkele droeg echt ver. Op de steile helling werden er wel verschillen gemaakt, maar toch kwam er geen definitieve ontsnapping tot stand. Wanneer het weer omsloeg en het hevig begon te regenen kwam er toch verbrokkeling tot stand, in schuifjes reden we uiteindelijk weg met 17.
"De eerste klimmetjes werd er niet heel hard doorgereden. Daardoor bleef de grote schifting nog achterwege. Enkel Offermans viel enkele keren aan voor de bolletjestrui. Even later kwamen er enkele renners bij hem en er kwam geen reactie uit het peloton. Ik vond het zelf nog te vroeg. Even na halfweg koers moesten we de eerste keer het steile klimmetje bij de aankomst over. Ik hoorde door de speaker dat de voorsprong 50 seconden was en toen demarreerde ik. Boven was enkel nog Viktor Verschaeve mee. Toen kwamen er nog 3 renners bij ons en hebben we samen de kloof met de leiders gedicht.
"Het was een lastige wedstrijd met veel hoogtemeters, maar ik voelde me goed. Ik probeerde telkens bergop mee te schuiven en daar lukte ik aardig in. Iets over halfkoers reed Tom Wirtgen met nog enkele medevluchters. Hij had snel een minuut bijeen gefietst, maar viel toch terug. Tijdens de lange beklimmingen werd het peloton in een lang lint getrokken maar scheuren deed het niet tot in de plaatselijke ronden. Een groep van +- 27 renners kon zich afscheiden van de rest.
"Al in de 2e ronde van 15 reden we weg met 35 renners. Na een eerste kleine schifting in de 4e ronde bleven we met 25 vooraan. Op het moment dat de rest terug wou keren op 90km van de aankomst demarreerde Björn met Vanbilsen. Ik kon er nog naartoe springen met de 2 Nederlanders. De verstandhouding was uitstekend. We bleven samen tot op 5km van de aankomst daar demarreerde Leukemans. Ik en Vanbilsen konden mee. Op 2km van de meet heb ik aangevallen maar raakte niet genoeg voorop. Björn begon de spurt van ver.
