Als laatstejaars belofte kleurde Vince Gerits afgelopen zondag het provinciaal kampioenschap van Vlaams-Brabant. Hij eindigde als 2e op het provinciaal podium. Een knappe prestatie van Vince die pas sinds vorig jaar startte met wielrennen in competitieverband en te weten dat hij op 16-jarige leeftijd door het oog van de naald is gekropen.
1. Op je 16e werd de zeldzame ziekte compartimentsyndroom vastgesteld bij je. Wat is deze ziekte juist ? Hoe zeldzaam is deze ziekte?
Een compartimentsyndroom is eigenlijk dat de bloedtoevoer naar een bepaald weefsel verstoord/afgesloten wordt aangezien een bepaald compartiment zo gezwollen is/onder druk staat dat het de bloedvaten afkneld. Het probleem is dat de zwelling nergens heen kan aangezien deze verschillende compartimenten gescheiden zijn door bindweefsel. Hierdoor krijgt het getroffen weefsel geen zuurstoftoevoer meer, wat zorgt voor zenuwuitval en afsterven van spieren.
Een compartimentsyndroom komt vaak voor in een arm of een been, maar in de onderrug is dit uiterst zeldzaam. Men sprak van 4 gevallen wereldwijd waarvan ik de 2de overlevende was.
2. Hoe verliep de behandeling? Ben je nu volledig genezen?
Het duurde ongeveer een week vooraleer men wist wat er aan de hand was. De eerste dagen kon ik nog wandelen, maar na een paar dagen kon ik zelfs geen cm meer bewegen in mijn bed. De pijn was ondraaglijk. Uiteindelijk heeft men na verschillende onderzoeken toch een diagnose kunnen stellen en werd ik direct geopereerd.
De revalidatie verliep eigenlijk heel goed maar ik merkte wel dat die week in het ziekenhuis en het vechten tegen de pijn enorm veel krachten gekost had. Mijn lichaam heeft lang de tijd nodig gehad om terug op zijn positieve te komen, ik had heel veel slaap nodig.
Ik mag van geluk spreken dat men er net op tijd bij was en dat ik in die periode veel uren in de fitness versleten heb. Hierdoor was mijn spier op die plaats veel dikker dan gewoonlijk, waardoor er nog iets overschoot wanneer men al het afgestorven weefsel verwijderde. Mede door heel veel aan core stability training te doen heb ik nu eigenlijk geen klachten meer. Wanneer men iets later was met de diagnose had mijn leven er nu wellicht helemaal anders uit gezien. Ik ben dan ook alle artsen en chirurgen enorm dankbaar. Met name vooral orthopedisch chirurg Lieven Moke, Peter Vanbrabant en Michel Van Brussel.
3. Vorig jaar ben je dan uiteindelijk gestart met het wielrennen als derdejaars belofte. Hoe ben je met de sport in contact gekomen? Waarom de keuze voor deze sport?
In mijn jonge jaren heb ik altijd gevoetbald, maar ik stopte omdat ik meer plezier vond in het mountainbiken (recreatief). Ik heb er vaak aan gedacht om te starten met wielrennen of mountainbike op competitief niveau, maar ik wist simpelweg niet goed hoe ik hieraan moest beginnen en hoe ik bij een team terecht kon komen. Na mijn revalidatie startte ik terug met fietsen, in de zomer van 2017 besloot ik om voor de fun eens deel te nemen aan een paar koersen bij de toeristen. Dit resulteerde in direct mooie resultaten waardoor ik opgemerkt werd door Stageco Cycling team. Zo ben ik uiteindelijk binnen het wielrennen terechtgekomen als 3de jaars belofte.
4. Hoe was vorig seizoen ? Is wielrennen meer dan enkel hard kunnen trappen?
Vorig seizoen veriep eigenlijk zeer goed. Ik wist niet wat ik moest verwachten want ik had nog nooit langer dan 120km gefietst. Maar dit verliep eigenlijk allemaal goed en ik kon ook interclubs vlot uitrijden, wat velen al een hele prestatie vonden in een 1ste jaar. Zelf was ik hier echter niet tevreden mee omdat ik resultaten wou zien.
Ik merkte wel dat ik heel veel moest leren op vlak van tactiek en positioneren in het peloton. Het was moelijk om te weten op welke jongens ik me juist moest richten in koers, aangezien ik niemand kende. Ik heb veel leergeld moeten betalen, door dit gebrek aan ervaring zaten de resulaten ook vaak tegen terwijl het gevoel wel goed was. Dat hoop ik voor de rest van dit seizoen te kunnen veranderen.
5. Afgelopen weekend op het provinciaal kampioenschap van Vlaams-Brabant werd je 2e belofte achter een sterke Arne Marit. Verwacht om zo sterk te zijn?
Ik wist van mezelf dat ik goed uit de voeten kan op zo’n parcours, ik rekende mezelf wel bij de 5 beste beloften zonder pech of tegenslag. De weken voor het PK merkte ik dat de conditie in orde was, maar verzilveren lukte niet, er liep altijd wel iets mis. Ik ben blij dat ik me eindelijk eens heb kunnen tonen, een parcours zoals dat van het PK liegt natuurlijk niet. Het is geen ramp om te verliezen van iemand als Arne Marit, maar toch was ik wel enorm teleurgesteld. Ik heb fouten gemaakt tijdens de koers en krachten verloren op momenten dat het niet moest, hierdoor was het beste er wel van af en zat er naar mijn gevoel niet veel meer op.
6. Wat verwacht je van de rest van het seizoen? Wat zijn je doelen?
Ik wil vooral proberen om me nog regelmatig te tonen, ook in grote wedstrijden. Ik ben enorm gemotiveerd en wil tonen dat ik ook wel iets kan. Zo laat beginnen met koersen maakt het natuurlijk wel niet gemakkelijk, maar het is een uitdaging die ik graag aan ga.
7. In welk soort wedstrijden zullen we jouw vooral van voren gaan zien?
Ik ben een heel explosief type renner, dit hoop ik ook te kunnen tonen in koers. Korte hellingen liggen me zeer goed, maar ook koersen die uitdraaien op een sprint moeten me liggen. Ik hoop dit jaar te kunnen bewijzen dat ik over een sterke sprint beschik.
