1. Hoe blik je terug op je vorig pisteseizoen? Zeer tevreden. Hoe je het ook draait of keert, ik ben uit de het pisteseizoen gekomen met 2 omniumoverwinningen 5 maal de 2’ plaats en 3 maal de derde plaats in de BK’s. Samen goed voor 10 wedstrijden en 10 top drie plaatsen. Daarnaast heb ik met de nationale ploeg mogen deelnemen aan het Europees kampioenschap in Anadia en het wereldkampioenschap te Glasgow. Ik heb op het Europees kampioenschap brons behaald in de puntenkoers en op beide kampioenschappen zowel in de preselecties als de finales heb ik steeds in de top 10 gereden. Bovendien ben ik in mijn leeftijdsgroep de wielrenner met de minste trainingsarbeid en ervaring. Als belofte moet ik ook bij de grote jongens rijden en hou er dan rekening mee dat ik nu eigenlijk aan mijn derde jaar op de piste bezig ben. Zelfs de jongste deelnemers (mijn leeftijd) zitten minsten 5 a 6 of meer jaren in de koers en op de piste. Ik heb natuurlijk zeer veel te danken aan de pistecoaches die de begeleiding geven aan de jongens die deelnemen aan de pistepaketten. Ik ben er nu voor het derde jaar ingeschreven (eigenlijk het tweede dat ik volledig mee kon doen aangezien ik vorig jaar vanwege ziekte bijna mijn hele seizoen de mist in zag gaan) en het is toch via die weg dat ik het meeste geleerd heb. Dan spreken we over de technische en tactische aanpak van de wedstrijden. Het fysieke aspect ligt nog meer in de handen van mijn vader, hoewel hij mij ook aanleert zelf na te denken over de ins en outs van mijn trainingen en mijn eigen kunnen leert in te schatten.
2. Hoe was je wegseizoen? Beschouw je u wegseizoen als een voorbereiding op de piste? Als je de resultaten puur sang op de weg bekijkt lijkt het of mijn seizoen iets minder was dan het vorige. Niets is echter minder waar. Ik weet dat we kunnen verder zeuren over valpartijen en pech doch in mijn geval is het gewoon een feit. Ik heb minstens vier interclubs plus het BK mijn kansen niet kunnen verdedigen ondanks dat ik sterk reed en klaar zat voor de finale. En wel door valpartijen in de laatste kilometers. Het BK in de laatste ronde. Daarnaast heb ik nog een aantal andere interclubs sterk gereden. Het aantal kleinere koersen was zeer klein doordat ik met de voorbereidingen op de piste zat. Kortom, daar waar ik vorige jaren rond de 50 koersen per seizoen zat heb ik er nu een 25 tal op de weg gereden plus twee rondes. In laatste heb ik telkens mijn progressie in de tijdritten kunnen laten zien. Ik ben zowel in duurvermogen als explosiviteit versterkt. Of u mij vraagt of ik het wegseizoen beschouw als voorbereiding op de piste moet ik u het antwoord schuldig blijven. Ik train voor beide en hoewel bepaalde punten sterker zijn dan de andere heb nog voor mezelf nog niet uitgemaakt welke discipline mijn voorkeur heeft.
3. Hoe bereid je u voor op de piste? Zoals ik reeds zei ben ik eigenlijk bezig met mijn derde jaar. Het eerste jaar lag de nadruk op het technische, het tweede jaar junior op het fysieke gedeelte (behalve bij de nationale ploeg waar techniek en gevoel voor tijden erg belangrijk was) en nu maak ik de combinatie.
4. Welke disciplines op de piste zijn u favorieten en waarom? Van nature de meer explosieve en intervalnummers maar eigenlijk liggen al de omniumnummers me wel. Ook in de tijdritnummers ben ik verbeterd.
5. Wat zijn je verwachtingen voor dit seizoen? Titels?..... Ik vind het moeilijk om dergelijke voorspellingen te doen. Mijn eerste omnium dit jaar eindigde ik derde achter Iljo Keisse en Nicky Cocquyt. Maar ik hoef maar even rond te kijken en bij de kwaliteit in deze groep komen nog namen als Kenny De ketele, Gijs Van Hoecke, Jasper De Buyst, Moreno De Pauw, Rickaert, Otto, Niels Vanderaerden, etc. Ik vermoed dat het van serieuze zelfoverschatting zou getuigen moest ik mezelf titels voorhouden. Laten we vooral realistisch blijven. Misschien een beetje dromen. Profrenner is een droom. Dat is de de motor achter dit alles. Het leven vereist echter planning en doel. Dus studie is de realiteit. Maar toch,…Ja dromen mag altijd….
, 
