Jesse de Rooij behaalde afgelopen donderdag zijn 2e zege sinds hij enkele jaren geleden is gestart met het wielrennen. Jesse stuurde ons volgend uitgebreid verslag:
Op Hemelvaartdag had ik wel zin in een koers. Mijn vader wilde graag samen de Klimclassic fietsen in Limburg, maar ik mocht kiezen. Ik wilde liever een wedstrijd fietsen en wat is er mooier dan een wedstrijd in het ware wielerland Vlaanderen. Vandaar dat ik al 's ochtends in de auto zat met mijn ouders voor de 2,5 uur rit naar Hoboken. Het bleek de moeite waard - het werd een geweldige dag, de dag van mijn 2e overwinning. De eerste was een paar dagen daarvoor in Amstelveen. Met veel dank aan de organisatie, vrijwilligers en sponsoren voor de mooie wedstrijd en de vele prijzen. Het wieler rondje was zo'n 6 km lang en erg mooi, naar mijn mening een echt Belgisch wedstrijd parcours. Hierna volgt mijn wedstrijdverslag.
De wedstrijd begon met een lekker weertje, warm genoeg om met korte mouwen te fietsen. Voor het peloton reed een auto met speakers die hard zijn nummers liet horen. Ook werd er leuk wedstrijd commentaar gegeven volgens het publiek en was het erg leuk om te kijken. Vele complimenten dus!!!
De wedstrijd startte hard waarbij het peloton al snel uit elkaar werd getrokken. Er werd daarna vooraan niet echt meer door gereden door de sterke jongens, omdat het ze niet lukten om elkaar uit het wiel te rijden. Daarom kwam het even later alweer aardig bij elkaar. De eerste ronde hebben we vervolgens goed gekeken hoe de bochten lopen. Ondanks dat reden wij de tweede ronde één keer een bocht voorbij. Er was verwarring ontstaan doordat de voorrijd auto rechtdoor was gereden en vervolgens stil stond. Nadat we door hadden dat we de bocht om moesten keerden we snel om, iets te snel want er was bijna een valpartij ontstaan. Al snel waren we weer op snelheid en moesten de renners die van voren reden zich stevig inspannen om terug te komen. Voorin reden ze namelijk gewoon hard door, maar omdat we goed samenwerkten waren we zo weer terug. Er was vooral een goede samenwerking te zien bij de ploeg waar Danny Maas bij hoort. Zij reden met drie renners die samen sterk voorin reden. Ook reed er een sterke renner van Ahoy uit Rotterdam die de laatste 3 rondes weg was gereden, zijn naam is Herman Brinkman. Dit hield hij meer dan 1 ronde vol. Mijn voorbereiding was deze dag niet helemaal perfect omdat ik mijn gelletjes was vergeten. Toen heb ik van hem een gelletje kunnen overkopen, zeer bedankt.
Ik kreeg bij de start te horen dat er bij deze wedstrijd mooie premies te winnen waren, dus ik probeerde uiteraard wat tussensprintjes te winnen. Deze had ik 3 keer gewonnen en 1 keer was ik 3e geworden. Normaal gesproken gaat het om geld maar deze dag sprintte ik voor een mooi Adidas horloge. Deze had ik met grote voorsprong gewonnen en ik ben er erg blij mee! Ik ben gek op horloges en deze is meteen een speciale herinnering. De laatste sprint vond de laatste 3 rondes plaats waarbij ik mij inhield voor de finale, toen had ik de 3e plek te pakken. Ik voelde me goed en begon me voor te bereiden op de eindsprint in de finale. Toen begon het helaas wat harder te regenen en het parcours werd spek glad. Het tempo viel toen nog niet naar beneden dus we gingen door elke bocht met wegglijdende banden. De laatste anderhalve ronde kwamen veel renners weer bij elkaar, de groep was niet zo groot meer omdat er veel renners waren afgevallen. We reden nog met zo'n 10/15 renners waarbij ik een paar renners in het oog hield, waarbij Danny Maas boven aan mijn lijstje stond. De laatste ronde lag het tempo helemaal stil en begon ik koude spieren te krijgen. Schakelen was ook al moeilijker geworden dus ik was erg benieuwd of ik de sprint goed door zou komen. Ik had de finale elke ronde goed bekeken en ik was alle mogelijkheden afgegaan. Het was een ontzettend lange sprint en uit ervaring had ik geleerd dat je met zo'n sprint zo lang mogelijk in de wielen moet blijven zitten. De laatste 500 meter schoof ik van de 5e naar de 3e plek. Danny Maas zette de lange sprint aan en reed de 2e fietser uit zijn wiel. Toen schoof ik op maar de tweede plek, daarna was het nog 100 meter inhouden tot de laatste 150 meter. Toen schakelde ik nog eenmaal bij en reed er met enkele kilometers per uur hogere snelheid voorbij. Zo ging ik op weg naar de eindstreep waarbij er enthousiast werd geschreeuwd door het publiek. Zo had ik een mooie overwinning met meer dan een fiets lengte binnen.
Na de wedstrijd werden er veel foto's genomen. Er vond er een mooie huldiging bij de finish plaats waarbij ik een grote mooie bos bloemen, een tas en een handig fietsslot overhandigd kreeg. Ook kwamen we daarna nog bijeen in de kantine waar ik na een mooie speech van de organisator de mooiste herinnering ooit kreeg en heb ik de organisatie nog kunnen bedanken. Ook de tassen die ik heb gekregen zijn erg handig! 2,5 uur rijden voor deze mooie wedstrijd in Antwerpen was het zeker waard! Ik kom graag weer terug. Niet meer als nieuweling helaas, want dit is mijn tweede jaar. Nogmaals dank aan de organisatie, vrijwilligers en sponsoren. Het was geweldig!
