Yannick Vanbrabant stopte vorig jaar in mei met het wielrennen. Yannick zal dit seizoen opnieuw actief in de wielersport maar dan als verzorger en als tweede ploegleider bij Davo CT.
1. Wanneer ben je gestart met het wielrennen? Hoe bij de sport terecht gekomen? Ik ben bij de 12 jarige aspiranten begonnen met het wielrennen. Mijn vader (Benny Vanbrabant) was toen voorzitter van de Limburgse Jeugdcommissie en ging regelmatig naar de koersen kijken bij de aspiranten. En op dat ogenblik reed ook Jorne Carolus bij de aspiranten. Jorne woonde heel dicht bij mij en toen op een moment zei ik tegen mijn vader, ik wil ook gaan koersen omdat ik zag hoe leuk dat het koersen was. En toen heeft papa mij een fiets gekocht van Jorne Carolus zelfs en ben ik beginnen te trainen.
2. Op al je jaren in het peloton zal je wel verschillende goede en slechte momenten hebben beleefd. Wat waren voor jouw de belangrijkste? Mijn "wielerloopbaan' is één met veel ups en downs geweest. Ik had in het seizoen veel last van allergieën , hooikoorts enz. Dat heeft zeker een invloed op mijn resultaten gehad. Maar daar wijd ik niet over uit. Mijn mooie momenten in het wielrennen gaan toch als 2e jaars junior zijn . Waar ik 5e werd in Parijs-Roubaix bij de juniors waar toen wereldkampioen Jasper Stuyven won. In de eerste weken van mei toen waar ik in Polen een rit won in zeer sterk gezelschap. De zondag erna won ik een rit in de Beker van Belgie in Wortegem-petegem, juist op de verjaardag van mijn vader. Dat was toch een van de mooiste momenten. En toen ook dat jaar dat ik geselecteerd werd voor het Europees kampioenschap op de weg in Ankarra en op de piste in Sint-petersburg en het Wereldkampioenschap op de piste in Montichiari. Dat waren mooie ervaringen.
3. Wist je bij de start van het seizoen al dat dit u laatste was? Ben je tevreden erover? Eeeuuhhhmmm.... dit is een heel moeilijke vraag. Nee, ik wist niet dat dit mijn laatste seizoen was. Ik trainde veel maar de resultaten kwamen niet en dat begon te ergeren. Het jaar daarvoor in de Ronde van Vlaams-Brabant ben ik in de eerste rit zwaar tegen de grond gegaan waardoor ik toen een nacht in het ziekenhuis heb gelegen. Toen begon ik al na te denken van "er is toch nog meer in het leven dan alleen maar wielrennen" en daar heb ik ook een schrik van gepakt. Maar als je zegt ben je tevreden wat je allemaal hebt bereikt in jou wielerloopbaan . Dan zeg ik zeker "Ja" ik dank dan zeker mijn vader daarvoor.
4. Gaan we u nog zien langs het parcours? Zeker en vast sinds dit jaar ben ik verzorger en in leer bij mijn vader als ploegleider bij het juniorenteam van Davo CT. Ik ga proberen de renners van Davo iets bij te brengen. En hopen voor een topjaar voor Davo in 2014
