Het is lente en het klassieke voorjaar is volop aan de gang. Ondertussen zijn de crossers terug van vakantie, alweer bezig met de voorbereiding op hun nieuwe wegseizoen. Hoog tijd voor een terugblik met enkele jonge toppers dus. En waarom ook niet, meteen een kleine vooruitblik naar september 2016. We trappen af met Daan soete!
Hallo Daan! Hoe zou jij je afgelopen seizoen in het kort schetsen?
Ik kende een seizoen met ups en downs. De reden daarvoor moeten we gaan zoeken in juni, toen ik opeens last kreeg van mijn knie. Ik trok daarop enkele keren naar de dokter maar het was niet meteen duidelijk wat er juist schortte. De pijn was wel draaglijk dus ik bleef aanvankelijk gewoon verder trainen. Maar echt gunstig was dat niet. Zo verliep de opbouw naar het cross seizoen met horten en stoten. Nadat ik een eerste keer pijn voelde, trainde ik nog drie weken verder. Maar toen er toch geen verbetering kwam, was het verdict best hard: tien dagen van de fiets blijven. Nefast voor een goede voorbereiding natuurlijk…
In september, wanneer het seizoen van start ging, lag ik nog steeds in de lappenmand. Bijna een hele maand lang zonder te fietsen. Zo bleef het probleem maar aanslepen. Tot ik in november langsging bij dokter Toon Claes, mijn gedachten al bij een mogelijke operatie. Dr. Claes stelde echter voor om toch aan het seizoen te beginnen en te kijken waar het schip zou stranden. Voor mij klonk dit als muziek in de oren, ik had dit immers verwacht. Op elf november reed ik mijn eerste wedstrijd, meteen tussen de profs in de jaarmarktcross te Niel. Ik was blij met mijn debuut en eindigde op een geruststellende zestiende plaats. Het seizoen was toen eindelijk begonnen voor mij.
Wat was je hoogtepunt van het afgelopen jaar?
Simpel, dat ik de rest van het seizoen heb kunnen volmaken. Gezien die blessure was dat niet zo evident! Desondanks behaalde ik nog twee overwinningen, daar ben ik best wel trots op.
Natuurlijk zijn er in zo’n seizoen met gebrekkige voorbereiding ook mindere momenten. Wat waren die voor jou?
Het enige echte minpunt was voor mij het Belgisch kampioenschap in Lille. Ik reed er bijna voor eigen volk en behaalde een tweede plaats. Niet slecht maar stond aan de start om te winnen.
Elke renner stelt zich voor het nieuwe seizoen bepaalde doelen. Heb je de verwachtingen waargemaakt voor jezelf?
Als ik deze resultaten had behaald na een normale voorbereiding, zou ik zeker nee zeggen. Maar na die ellendige zomer, kan ik leven met mijn behaalde uitslagen.
Dan richten we nu onze blik even op het volgende crossjaar. Hoe ziet je voorbereiding van de komende maanden eruit? Zal je het anders aanpakken dan vorig jaar? Zijn er bepaalde weg – of mountainbikeraces waar je al naar uitkijkt?
Uiteindelijk hebben we besloten dat een operatie aan de knie toch de beste oplossing was. Die ingreep is ondertussen al achter de rug. Daarvan moet ik nu eerst zien te herstellen, sinds de afsluiter Oostmalle heb ik niet meer op de fiets gezeten. Weer pijnloos kunnen fietsen is nu prioriteit. Als mijn herstel goed verloopt, wordt het Belgisch kampioenschap mountainbike mijn grootste doel deze zomer.
Wat zijn voor de belangrijkste doelen in het veld volgend seizoen? Wanneer zal je tevreden zijn?
Volgende winter wordt mijn eerste jaar tussen de profs. Mijn doel is om weer een stap voorwaarts te zetten in mijn ontwikkeling en zo aansluiting te maken met de subtop van het veldrijden.
