Als jongen van 17, als eerstejaars junior begon ik te beseffen dat het wel erg mooi is om als wielrenner door het leven te gaan. Buitenlandse etappekoersen met mijn maten van Willebrord Wil Vooruit en mooie klassieke wedstrijden in België en Nederland. Met een paar overwinningen in tijdritten en enkele lastige omloopjes. Helaas geen grote zeges of top resultaten in deze twee jaar. Onder leiding van Jan Gommers, een rustige, deskundige trainer en mental coach, kreeg ik steeds meer zin om te trainen en alles opzij te zetten om te kijken hoe ver ik als wielrenner kan komen. Einde seizoen…..augustus, september….het seizoen 2017 kwam eraan, tijd om te kijken waar ik in mijn eerste jaar als belofterenner terecht zou kunnen komen en het meest zou kunnen leren. In Nederland? In België? Of verder weg?
Met WWV ploegleiders Eddy Bouwmans en Henk Keller heb ik een aantal mooie wedstrijden in Italië gereden. Daar kun je je goed ontwikkelen. Of Spanje misschien? Mijn vader vertelde over de Nispense Luc Suijkerbuijk, een verdienstelijk renner, die het avontuur opzocht in Spanje en daar een mooie carrière opbouwde. Zelfs een etappe in de Ronde van Spanje gewonnen in 1989. Omdat ik naar mijn mening besefte dat je als renner je het best kunt ontwikkelen op heuvelachtig en bergachtig terrein, leek een avontuur in Spanje mij een stap in de goede richting. Groeien als renner maar ook als persoon in een mooie omgeving. Dat leek me wel wat. Goede afspraken met mijn school gemaakt om op afstand voldoende te kunnen leren. Een groot voordeel van het Johan Cruijff College.
Ik kwam in contact met het team van manager Juan Salas, met als ploegleiders oud profrenner Luis Vicente Otin en Inigo Leache. Quick Step Telcom Gimex uit Pamplona, Navarra. De regio waar Indurain vandaan komt. Een gigantische renner. Letterlijk en figuurlijk. Groot van postuur, met een super tijdrit en ook bergop ijzersterk. In oktober werden de afspraken gemaakt om vanaf februari te verkassen naar Liédena, een klein dorpje zo’n 40 km ten oosten van Pamplona. Ons team is super georganiseerd met dezelfde sponsors als onze grote broer in België. Ideale omstandigheden om te doen wat ik heel leuk vind, fietsen.
Ik woon in een appartement samen met Bartek Wojtanek, een talentvolle Poolse renner, een plaatsgenoot van Rafael Majka. Hij is één jaar ouder dan ik. We trainen vaak samen, maar soms lopen de schema’s niet parallel en trekken we ons eigen plan. Onze dagen bestaan uit leren, trainen, rusten, fiets onderhouden en Spaans leren. Wat dat betreft zijn de vertaalapps heel handig. Bartek van het pools naar het Spaans en ik van het Nederlands naar het Spaans. Als het goed is komen we dan bij dezelfde woorden uit, hahaha. Meestal begrijpen we elkaar prima. En handen en voetenwerk, zoals het vroeger moest, heeft ook z’n charmes …. In het team rijden 13 Spanjaarden, 1 Colombiaan, 1 Pool, 1 Panamees en ik. Alles in het teken van veel leren en zoveel mogelijk goede resultaten behalen. Want dat is goed voor de moraal.
Ik heb nu 2 koersen gereden, één in Zumaia en één in Ereno. De eerste koers in mooi weer, de tweede wedstrijd onder barre omstandigheden. Nat en ijskoud. Dat overviel me. Weer een les dat het weer daar snel kan omslaan. Met een 12e en 44e plaats kan ik tot nu toe best tevreden zijn. Alles is nieuw, maar uiteindelijk moet er gewoon gekoerst worden zoals in Nederland of België. Iedere wedstrijd zal een ontdekking zijn van m’n eigen kunnen en de Spaanse parkoersen. Als ik maar steeds progressie maak en mezelf goed blijf voelen is het prima. Komende zondag Copa de España!
