Dit is een van de weken waar Bjorg Lambrecht dit seizoen als neoprof het meest heeft naar uitgekeken. Het jongste klimtalent van Lotto-Soudal start in zowel de Waalse Pijl als in Luik-Bastenaken-Luik, de laatste een jaar na het winnen van de editie voor beloften. Een belofte is hij, met twee keer onder meer de Flandrientrofee voor beste belofte op de schouw. Wat verwacht hij van zijn profjaar, wat is er veranderd en hoe ging het er vorig jaar aan toe?
Dit is zoals gezegd een heel belangrijke week voor je. De Waalse Pijl is een doel op zich, en je hebt er de juiste lichaamsbouw voor.
In de Waalse Pijl wil ik goed zijn. Als eerstejaars is het moeilijk om me goed genoeg te plaatsen, maar als alles meezit kan ik misschien toch top 10 of 15 rijden. Tim Wellens start natuurlijk, ik heb er geen probleem mee iets voor hem te doen. Al is hij een renner die al eens wegspringt.
Het zijn, dankzij de goede prestaties van Tim Wellens, Tiesj Benoot en een ervaren rot als Thomas De Gendt goeie dagen bij Lotto.
Inderdaad, ook voor de rest van het team is dat motiverend. Nu zit heel het team in de goede flow.
Je ging in december nog met de hele ploeg op stage, ik neem aan dat je van trainen met volleerde profs ook niet slechter wordt?
Het is een grote leerles om bijvoorbeeld Victor Campenaerts 200 procent voor zijn sport te zien leven. Hij probeert dit jaar wereldkampioen tijdrijden te worden, dus hij kan me op dat gebied heel wat bijleren.
Het is je eerste profseizoen dit jaar, is er veel van begeleiding veranderd?
Nu gaat er een dokter en kinesist mee, ze kunnen je dus meteen helpen. Bij de beloften was de koers gewoon over wanneer je bijvoorbeeld maagklachten had, nu wordt je meteen door de volgwagen geholpen. Ook vluchten nemen meer in het midden dan het einde van de dag, dat is toch meer comfortabel.
Hoe was de winter?
Ik mag zeker niet klagen. Luik Bastenaken Luik wordt lastig, want vorig jaar deed ik de GP Wallonie van 206 kilometer, en dat kroop al enorm in de kleren. Er werd de hele tijd koers gemaakt. Toen er plots een waaier getrokken was ik niet mee.
Daar reed je toch meteen top tien. Vorig jaar heb je echt stappen gezet in het klimmen.
In mijn eerste jaar bij de beloften, twee jaar geleden, was ik zeker nog veel te licht om Enric Mas (Nu bij Quick-Step, r.d.) te volgen in de Valle D’Aosta, een Italiaanse ronde voor beloften. Dit jaar lag het niveau niet veel lager en reed ik toch naar een tweede plaats. Terwijl Sivakov (nu Team Sky, r.d.) meedeed en heel wat Australiërs die nu prof zijn.
Tevreden met de tweede plaatsen vorig jaar? Je werd naast een overwinning in Tsjechië en Luik-Bastenaken-Luik tweede in de mooiste meerdaagse wedstrijden voor beloften. Zowel in de Tour de Savoie, de Valle D’Aosta, de Ronde van de Isard als in de Ronde van de Toekomst.
Ik was zeker tevreden met die tweede plaatsen. Het was telkens een plaatsje na Bernal en Sivakov, die nu bij Team Sky rijden. Als je ziet wat Bernal nu al doet bij Team Sky, de ronde van Colombia winnen voor Quintana en Uran, een tweede plaats in de Ronde van Catalonië... Dan moet ik durven toegeven dat Sivakov en Bernal vorig jaar soms een tikkeltje beter waren. Ik rijd wel constant goede uitslagen. Ik piek niet graag, ik heb liever een heel seizoen mooie resultaten.
Over je eigen prestaties dan, het moet de max zijn om dertiende te worden bergop in Abu Dhabi, tussen de grote mannen. Je eerste ronde in de World Tour nota bene.
Er waren toch dertig klimmers met naam gestart, dus ik was heel tevreden. Ik was zo voor jongens als Fabio Aru, heel mooi. Valverde reed wel vijf per uur te snel. Toch zeker vier kilometer van de tien heb ik hem op de klim gezien. Maar dan vlamt hij in twee minuten een gat van een halve minuut dicht op Miguel Angel Lopez. Het is een klasse apart. (lacht)
Niklas Eg was daar achtste, iemand die je kent uit de beloftencategorie.
Een heel mooie prestatie. Het is leuk om iemand te hebben die je al kent, zeker in een rit 200km door de woestijn. Op zulke dagen is het even saai om de koers te rijden als hem te kijken op televisie. De mannen van het profpeloton moet je toch opnieuw leren kennen, dus even praten met iemand van je eigen leeftijd doet wel deugd.
In het WK voor beloften was je duidelijk de beste Belg, of zelfs de beste man bergop. Toch eindigde je net niet bij de eerste tien. Heb je daar toch verkeerde keuzes gemaakt?
Ik zou niet helemaal hetzelfde gedaan hebben, maar ik zou op vier ronden voor het einde zeker wel nog eens gesprongen hebben. De twee ronden daarna had ik me wel beter wat gespaard. Dan had ik op het einde veel meer energie over. Vier ronden voor het einde is de koers geopend en is Halvorsen (de Noorse sprinter die nu bij Sky rijdt, r.d.) bijvoorbeeld gelost. Had ik meer over gehad in die laatste ronde was ik misschien verder weg geraakt op de klim, want nu stoof de Fransman die later won me in de afdaling voorbij.
De oom van je mama is pas gestorven. Jozef Timmerman (op foto te zien met met Eddy Merckx), die ook nog de Ronde van Frankrijk heeft gereden, kwam net als jij uit Knesselare. Was hij een van de redenen waarom je bent beginnen te koersen?
Zeker, wanneer het in de familie zit heb je vanzelf meer geloof om prof te worden als je er alles voor doet. Van der Poel heeft zo ook een Poulidor in de familie. Je hebt de genen, maar dan moet je er nog voor werken. Er zijn genoeg koereurs bij wie een van de twee ontbreekt, jongens die er alles voor doen en jammer genoeg geen prof kunnen worden. Toch moet niemand de hoop opgeven, als je de trainingsmethode verandert of gewoon een laatbloeier bent, er kan heel wat veranderen.
Vorig jaar zei je dat je graag het wereldkampioenschap bij de beloften zou betwisten. Wat verkies je nu je prof bent geworden?
Tegen bondscoach Kevin De Weert heb ik gezegd dat ik me wil bewijzen bij de profs. De eerste 200 km wil ik echt iemand kunnen helpen. Er zijn wel 5000 hoogtemeters, ook voor mij wordt het dus afzien. Ik wil me eerst bewijzen en kans maken op de selectie, daarna zie ik wel.
Er zijn gevallen van uitgeperste jongelingen, zoals Matej Mohoric. Daarom word je best traag gebracht.
In de eerste twee, drie jaar doe je het best rustig aan. Daarom rijd ik dit jaar nog geen grote ronde. Volgend jaar doe ik wel de ronde van Spanje. Wanneer je echt een grote moteur hebt ontwikkeld kan je wel wat hebben. Als je mij naast sommige oudere profs zet, zie je dat mijn lichaam nog wat moet veranderen.
Wanneer ga je aan het eind van het seizoen tevreden zijn?
Als ik me een paar keer heb kunnen tonen, niet te veel pech heb en aan het eind van het seizoen verbeterd ben. Een WK-selectie zou heel mijn seizoen geslaagd maken.
Zou je Lombardije rijden?
Normaal gezien wel. Wanneer het seizoen gaat zoals gepland natuurlijk. Ik was eens derde bij de beloften, een heel mooie streek met constant hellingen. Als het regent is het wel spekglad en wordt het parcours een ijspiste. Dan is het degene die rechtblijft die kan winnen.
Zijn andere ploegen concreet met een voorstel geweest?
Er waren veel ploegen, Quick-Step bijvoorbeeld, of de Franse ploegen. Maar ik heb snel getekend bij Lotto en daarmee de juiste ploeg gevonden. Als je bij AG2R of FDJ zit, dan praat je ook niet je eigen taal.
Wat zijn je doelen nog voor de volgende jaren?
Eerst zou ik de Vuelta rijden, het jaar erna de Giro en daarna misschien de Tour. Het is nog kijken waar ik het beste in presteer, de Waalse klassiekers, kleine rondjes enz.
Zou je volgend jaar dan vol voor de klassiekers gaan? Als je geen Giro rijdt.
Volgend jaar wil ik nog beter zien hoe ver ik kan geraken in de Ardense klassiekers. Als ik moet lossen op tien kilometer van het einde, dan weet ik dat ik nog een paar jaar moet rijpen. Er is gelukkig nog tijd genoeg.
