Als eerst wil ons team van Cyclingsite.be u van harte proficiat wensen met je overwinning!
1.Hoe lastig was het voor u het parcours in La Roche?
Het parcours lag net binnen mijn mogelijkheden. Een 3km-klim van 5% kan ik verteren op mijn macht. Bij de steilere klimmetjes van 400m kon ik gebruik maken van mijn explosiviteit. Met andere woorden, als ik 100% zou zijn, deed ik mee voor de titel!
2.We hadden de indruk dat je de wedstrijd volledig onder controle had?Ik had die wedstrijd dan ook wel vaker gereden, in mijn hoofd weliswaar. Al in de voorbereiding liep alles perfect en ik had niets aan het toeval overgelaten. Elke tip die ik kreeg over versnellingen, tactiek, voeding… ben ik nagegaan, om uiteindelijk tot een perfecte mix te komen. Het was niet aan mij om de wedstrijd hard te maken. Ik wist dat elk beetje energie van pas zou komen in de finale. Daardoor heb ik wel een beetje tegen mijn natuur gereden, want ik hou wel van de aanval, maar aan de finish lag er wel iets moois te wachten natuurlijk. Ik heb mijn werk gedaan in de kopgroep, misschien met iets minder enthousiasme als de rest, maar dat gaf wel de doorslag aan de meet.
3.Hoe heb je naar dit Belgische Kampioenschap naartoe geleefd?
Het begon bij een eerste verkenning waarbij ik mezelf 20% kans gaf en het eindigde de dag voor de wedstrijd met een verkenning waar ik 95% kans maakte. Mijn zelfvertrouwen groeide dus wel naarmate mijn vorm beter werd.
Om die vorm aan te scherpen, ben ik een aantal keer gaan trainen in de Ardennen met Sanne Cant. Aangezien we geen internationaal programma reden, en dus ook minder bergop reden, moesten we wel wat klimritme opdoen. Ook de beruchte krachttrainingen op de rollen van mijn trainer Yvo Vanherck, hebben altijd een goede invloed op me gehad. Ik heb ze vaak vervloekt de afgelopen weken, maar keer op keer levert het een mooi resultaat op!
Terwijl ik mijn vorm aanscherpte, ging mijn vader zich als echte techneut verdiepen in de versnellingen. Zo hard zelfs, dat ik mezelf bijna specialist kan noemen nu omdat ik elk gevoel bij elke versnelling moest terugkoppelen. Mijn pa is vroeger zelf ook een goede renner geweest, en heeft dus ook een pak ervaring. Hij is eigenlijk ook degene die de tactiek voor me uitwerkte. Maar koppig als ik ben, moest ik hem natuurlijk ook nog willen toepassen. Iets dat altijd terug kwam was: aanklampen, krachten sparen, eten en drinken!
Mijn voeding was ook belangrijk in de voorbereiding. Ik heb onlangs een boek gelezen over bloedgroepdieet op aanraden van een kennis. Een maand voor het kampioenschap heb ik die dingen proberen toe te passen en ik voelde mij er goed bij. Vooral speltbereidingen stonden dan op het menu. Ik ben door de trainingen en het letten op mijn eten ook nog een paar kilogram afgevallen, wat mooi meegenomen was op dat parcours.
4.Liesbet, je kwam aan de start als één van de topfavorieten en dan de wedstrijd volledig naar je hand kunnen zetten, wat gaat er dan door je heen?
Aan de start was ik best nog wel nerveus, al kan ik dat goed wegstoppen. Eens het startshot klinkt, denk je daar niet meer aan. In de voorlaatste ronde zag ik mijn kansen reeds groeien omdat de 3 anderen pogingen deden om weg te geraken, maar mij niet kwijt raakten. Integendeel, er zat minder kracht achter hun demarrages, terwijl ik me nog goed voelde. Zoals ik reeds zei, heb ik nooit zelf een aanval geplaatst, al is het wel vaak in me opgekomen de laatste ronde. Maar ik heb al 2x een kampioenschap nipt verloren en dat speelt dan wel in je hoofd.
5.Je klopte Maaike Polspoel en Sofie De Vuyst in de sprint, was de sprint een berekend risico?
Die sprint was inderdaad een berekend risico. Er kan altijd iets misgaan die laatste kilometer, maar ook die laatste kilometers waren in mijn voordeel met toch zeker die laatste bocht op 200m.
6.Liesbet, Je hebt al wat eindoverwinningen dit seizoen tot nu toe op je naam geschreven, de Belgische Titel nemen ze je ook nietmeer af, is je seizoen geslaagd voor u?
Ik had graag wat meer internationale wedstrijden gereden, vooral nu met de trui rond mijn schouders. Het is altijd een eer om die trui in grote wedstrijden te kunnen dragen. Maar of het nu internationaal of nationaal is, die tricolore ga ik hoe dan ook altijd willen tonen!
Bovendien ben ik ook nog de huidige Belgisch kampioene tijdrijden en vorig jaar zei ik dat ik het niet zag zitten om me daar nog eens op toe te richten, maar daar is nu misschien toch ook wel verandering in gekomen. Alles zal afhangen van mijn programma de volgende weken.
7.Was dit een hoofddoel Belgische Kampioen worden, of dacht je we zien wel wat de dag brengt, want een wedstrijd moet altijd gereden worden?
Nee, het kampioenschap was een hoofddoel. Ik heb naar geen enkele wedstrijd in mijn carrière zo hard toegewerkt als dit BK.
8. Ook in 2010 werd je al eens Belgische Kampioen bij de dames Elites in Geel, was de editie 2013 de mooiste?
Ze hebben beide hun charmes. Het kampioenschap in 2010 was voor eigen publiek op 20km van mijn huis. Een vlakke wedstrijd zet je niet zomaar naar je hand en om er dan solo te zegevieren voor honderden supporters, was wel heel emotioneel.
Dit jaar evenaarde ik de vorm van 2010 en dat gaf vertrouwen, ook al was het een lastig parcours. Je werkt er zodanig hard voor de maand(en) ervoor dat het wel een echte ontlading is, als je dan als eerste die meet overschrijdt. Denk dat deze zege meer eentje is voor mijn familie en entourage en de andere in Geel eentje voor mezelf. Enkel mijn familie en entourage weten hoe hard ik naar zondag had toegeleefd en het is dankzij hun hulp, steun en vertrouwen dat ik zondag die trui kon bemachtigen!
Interview Johan Pelgrims
Cyclingsite wil je van harte bedanken voor dit interview, en wenst je nog veel succes toe!