Met zijn eerste overwinning bij de beloften, maar vooral de wijze waarop die tot stand komt, heeft André Looij vrijdagmiddag in de Triptyque des Monts et Châteaux een prima ogend visitekaartje afgegeven. “Ik ben heel blij”, was vervolgens het korte en nuchtere commentaar van de pas 18 jaar jonge André. “De mooiste overwinning tot nu toe in mijn carrière.”
Vervolgens dacht hij even terug aan zijn onlangs overleden tante Anjo. Een tante met wie hij een zeer goede band had en wiens dood zijn nog zo jonge leven en ook zijn start bij het Rabobank Development Team op zijn kop zette. Hij moest zich bijvoorbeeld terug trekken uit de selectie voor drie Kroatische koersen in maart. André: “Deze overwinning is voor haar. Ik dacht na de finish direct aan mijn tante. Nee, niet uitbundig. Alleen innerlijk. Maar deze zege draag ik aan haar op. Ik denk veel aan haar. Dan is zo’n overwinning ook een beetje emotioneel.”
‘Perfect werk’
De apotheose van de etappe verliep als uit een sprintersboekje. André: “Ik maak het af, maar het was absoluut een overwinning van het collectief. De jongens hebben perfect werk verricht. Ik ben in de laatste vijf kilometer heel goed voorin gehouden. In de laatste twee kilometer werd ik in het wiel van Mike Teunissen afgezet. Vervolgens kwam ook Timo Roosen er nog bij. Met zijn drieën gingen we naar de ontknoping. Op 400 meter zette Mike mij af in het wiel van de nummer één, een renner uit Kazachstan. Met nog 250 meter heb ik aangezet en toen kwam er niemand meer aan. Ik voelde me enorm sterk. Het kon eigenlijk niet meer mis gaan na die perfecte voorbereiding.”
Hij bleef ondanks alles erg nuchter. Ben je nu euforisch na jouw eerste overwinning op dit niveau? “Neuh, niet zo erg. Ik ben blij. Het ging gewoon heel erg goed en we hebben er met zijn allen hard voor gewerkt.” Maar zo winnen in wat pas jouw vierde koers bij de beloften is, dat is toch wel wat? “Ik had het niet verwacht. Inderdaad, niet eens van durven dromen. Ik hoopte dit seizoen eens een keer mee te doen in een massasprint. Over winnen durfde ik niet te praten. Maar in de koersen, die ik al had gereden, liep het eigenlijk ook best lekker. Het zat er een beetje aan te komen.”
‘Tijdrit is niet mijn ding'
De Belgische ronde gaat zaterdag verder met twee etappes op een dag. In de ochtenduren staat een individuele tijdrit over 10 kilometer op het programma. In de middaguren volgt een lastige heuveletappe. De tijdrit is volgens André Looij niet echt aan hem besteed. “Tijdrijden is niet mijn ding. Maar ik ga natuurlijk wel volle bak rijden. Tien kilometer is niet extreem lang. We zullen zien waar het schip strandt. Maar de moraal is natuurlijk heel goed nu. Deze ronde kan gewoon niet meer stuk.”
Tekst: Rabobank Development Team
